Medaliści igrzysk olimpijskich w piłce ręcznej
lista w projekcie Wikimedia / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Medaliści igrzysk olimpijskich w piłce ręcznej?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Medaliści igrzysk olimpijskich w piłce ręcznej – lista zawodników, zawodniczek i reprezentacji, którzy przynajmniej raz stanęły na podium zawodów olimpijskich w piłce ręcznej.
Piłka ręczna zadebiutowała na XI Letnich Igrzyskach Olimpijskich, które odbyły się w 1936 roku w Berlinie. Rozegrano wówczas turniej na trawie z 11-osobowymi drużynami[1].
Na XV Letnich Igrzyskach Olimpijskich (1952, Helsinki) piłka ręczna była dyscypliną pokazową, ponownie w wariancie trawiastym. Rozegrano jeden mecz pomiędzy reprezentacjami Szwecji i Danii[2].
Dyscyplina powróciła na XX Letnich Igrzyskach Olimpijskich (1972, Monachium) w odmianie halowej z 7-osobowymi drużynami. Na następnych igrzyskach, w Montrealu, pojawił się turniej kobiet w piłce ręcznej[3].
Pierwsze miejsce w klasyfikacji medalowej wszech czasów zajmuje Francja z dorobkiem 4 złotych, 2 srebrnych i 1 brązowego medalu. Drugi w klasyfikacji jest Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich z 4 złotymi, 1 srebrnym i 1 brązowym medalem. Trzecia natomiast jest Dania z 4 złotymi medalami. Trzy reprezentacje mają największą liczbę wszystkich medali (po siedem). Są to Francja, Korea Południowa (2 złote, 4 srebrne i 1 brązowy) oraz Norwegia (2 złote, 2 srebrne i 3 brązowe)[4].
Najbardziej utytułowanymi piłkarzami ręcznymi w turniejach mężczyzn na igrzyskach olimpijskich są Francuzi Luc Abalo, Michaël Guigou i Nikola Karabatić, którzy zdobyli dla swojej reprezentacji 3 złote i 1 srebrny medal, w latach 2008–2021. Razem z Rosjaninem Andriejem Ławrowem posiadają największą liczbę (cztery) medali[5].
Norweżki Marit Malm Frafjord i Katrine Lunde zajmują pierwsze miejsce wśród najbardziej utytułowanych piłkarek ręcznych w turniejach kobiet na igrzyskach olimpijskich. Zdobyły 2 złote i 2 brązowe medale, w latach 2008–2021. Razem z Koreanką Oh Seong-ok posiadają największą liczbę (cztery) medali[3].