Medalistki igrzysk olimpijskich w narciarstwie alpejskim
medalistki igrzysk olimpijskich w narciarstwie alpejskim / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Medalistki igrzysk olimpijskich w narciarstwie alpejskim?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Medalistki igrzysk olimpijskich w narciarstwie alpejskim – zestawienie zawodniczek, które przynajmniej raz stanęły na podium zawodów olimpijskich w narciarstwie alpejskim kobiet.
Zawody olimpijskie w narciarstwie alpejskim po raz pierwszy rozegrano na igrzyskach w Garmisch-Partenkirchen w 1936 roku. Wówczas w programie olimpijskim znalazła się kombinacja alpejska, która odbyła się także w 1948 w Sankt Moritz. Kombinacja nie znalazła się w programie olimpijskim w kolejnych latach, powróciła dopiero po czterdziestoletniej przerwie, tzn. podczas igrzysk w Calgary. Była rozgrywana na igrzyskach olimpijskich aż do 2006 roku włącznie, a następnie, od 2010 roku zamieniono ją na superkombinację. Od 1948 roku rozgrywane są również zawody olimpijskie w zjeździe i slalomie, od 1952 w slalomie gigancie, a od 1988 w supergigancie. Wszystkie konkurencje alpejskie, które były rozgrywane podczas igrzysk olimpijskich, były przeprowadzane w tej samej liczbie i formule wśród kobiet i mężczyzn. W 2018 roku po raz pierwszy rozegrano olimpijskie zawody drużynowe, w których udział wzięły czteroosobowe zespoły, składające się z dwóch kobiet i dwóch mężczyzn.
W narciarstwie alpejskim kobiet najbardziej utytułowane są reprezentantki Niemiec. W ich dorobku są 33 medale – 14 złotych, 10 srebrnych i 9 brązowych. Najwięcej medali wszystkich kruszców łącznie zdobyła druga w klasyfikacji wszech czasów Austria (53 medale – 13 złotych, 22 srebrne i 18 brązowych). Trzecie miejsce w klasyfikacji medalowej zajmuje Szwajcaria (31 medali – 13 złotych, 9 srebrnych i 9 brązowych).
Najbardziej utytułowaną narciarką alpejską jest Chorwatka Janica Kostelić. W latach 2002–2006 zdobyła ona sześć medali – cztery złote i dwa srebrne. Sześć medali olimpijskich (jeden złoty, jeden srebrny i cztery brązowe) zdobyła także Anja Pärson, która jednak za sprawą tylko jednego złotego medalu plasuje się na 21. miejscu w indywidualnej klasyfikacji medalowej. Drugie miejsce w klasyfikacji zajmuje Verena Schneider (pięć medali – trzy złote, jeden srebrny i jeden brązowy), a trzecie ex aequo Deborah Compagnoni i Maria Höfl-Riesch z dorobkiem trzech złotych i jednego srebrnego medalu.
W konkurencjach alpejskich kobiet rozgrywanych na igrzyskach olimpijskich jeden raz zdarzyło się, że wszystkie trzy miejsca na podium olimpijskim zajęły reprezentantki tego samego kraju. Dokonały tego reprezentantki Austrii (Christl Haas, Edith Zimmermann i Waltraud Hecher) w zjeździe podczas igrzysk w Innsbrucku w 1964 roku.
Trzykrotnie przyznano dwa medale tego samego kruszcu w jednej konkurencji podczas tych samych igrzysk olimpijskich. Dwukrotnie zdarzyło się to w slalomie gigancie – w 1964 roku srebrne medale zdobyły Christine Goitschel i Jean Saubert, a w 1992 roku również srebrne medale wywalczyły Diann Roffe i Anita Wachter. Z kolei podczas igrzysk w Soczi po raz pierwszy w historii dwie zawodniczki zajęły ex aequo pierwsze miejsce w zawodach olimpijskich. W zjeździe złote medale zdobyły wówczas Tina Maze i Dominique Gisin.