Michael Neumayer
niemiecki skoczek narciarski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Michael Neumayer?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Michael Neumayer (ur. 15 stycznia 1979 w Bad Reichenhall) – niemiecki skoczek narciarski, srebrny medalista olimpijski, trzykrotny medalista mistrzostw świata, brązowy medalista mistrzostw świata w lotach oraz trzeci skoczek Turnieju Czterech Skoczni 2007/2008, w latach 2005–2012 i ponownie w 2013 rekordzista Niemiec w długości skoku narciarskiego. Po sezonie 2015/2016 zakończył karierę sportową[2].
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
SC 1906 Oberstdorf | |||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
180 cm[1] | |||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ |
29 grudnia 2000 w Oberstdorfie (39. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
9 marca 2001 w Trondheim (30. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
1 stycznia 2008 w Garmisch-Partenkirchen (3. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||
Rekord życiowy |
231,0 m na Vikersundbakken w Vikersund (27 stycznia 2013) | |||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Inne nagrody | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Jako junior ani razu nie wystartował w mistrzostwach świata juniorów, a swój pierwszy start w Pucharze Świata zanotował dopiero w wieku 21 lat, 29 grudnia 2000 w Oberstdorfie, zajmując 39. miejsce. W sezonie 2000/2001 zdobył punkt do klasyfikacji PŚ, za 30. miejsce w Trondheim.
W sezonie 2001/2002 odnosił sukcesy w Pucharze Kontynentalnym. Wygrał dwa konkursy, trzykrotnie był drugi i również trzy razy trzeci, dzięki czemu został zwycięzcą całego cyklu. Dostał szansę występu w Pucharze Świata w konkursach w Hakubie i Sapporo, zajmując 18. i 10. miejsce. Sezon 2001/2002 ukończył na 52. miejscu w klasyfikacji generalnej PŚ.
Przed rozpoczęciem sezonu 2002/2003 został włączony do niemieckiej kadry A skoków narciarskich. Był to jego pierwszy pełny sezon w Pucharze Świata. Jedenastokrotnie zdobywał punkty (najlepsza lokata to 11. miejsce w Sapporo). W klasyfikacji końcowej zajął 38. lokatę.
Sezon 2003/2004 rozpoczął od 58. miejsca w Ruce, po czym został odesłany do Pucharu Kontynentalnego, ale i tam nie notował dobrych rezultatów, wobec czego do Pucharu Świata w tamtym sezonie już nie powrócił. Przełom nastąpił podczas Letniego Grand Prix 2004. Pięć razy znalazł się w pierwszej dziesiątce zawodów i zimą 2004/2005 ponownie znalazł się w pierwszej reprezentacji. Podczas mistrzostw świata w Oberstdorfie wspólnie z Martinem Schmittem, Michaelem Uhrmannem i Georgiem Späthem zdobył srebrny medal w konkursie drużynowym na normalnej skoczni. W konkursie indywidualnym na tym samym obiekcie zajął 32. miejsce. Na dużej skoczni nie startował. W całym sezonie 20 razy zdobywał punkty. Najlepsze miejsce – 9. – zajął na zakończenie sezonu w Planicy. W konkursie, w którym rekord świata (239 metrów) ustanowił Norweg Bjørn Einar Romøren, Neumayer ustanowił rekord Niemiec, skacząc w drugiej serii 227,5 metra. Rywalizację w sezonie 2004/2005 ukończył na 22. pozycji.
W sezonie 2005/2006 regularnie punktował i znów najlepszą lokatą była 9. – w Willingen. Na koniec sezonu był 24. Na początku sezonu 2006/2007 zajął 5. lokatę w Ruce, ale później doznał kontuzji, która wykluczyła go z dalszych startów tamtej zimy. W efekcie, sezon ukończył na 50. miejscu.
W sezonie 2007/2008 zajął 3. miejsce w 56. Turnieju Czterech Skoczni. Wszystkie konkursy turnieju ukończył w pierwszej dziesiątce, a 1 stycznia 2008 w Garmisch-Partenkirchen po raz pierwszy w karierze stanął na podium, zajmując 3. lokatę. W klasyfikacji generalnej PŚ zajął 16. miejsce.
W sezonie 2008/2009 podczas Turnieju Czterech Skoczni trzykrotnie był w pierwszej dziesiątce (w Bischofshofen zajął najwyższe w sezonie, 6. miejsce) i cały turniej ukończył na 10. miejscu. Puchar Świata ukończył na 19. pozycji. W lutym 2009 na mistrzostwach świata w Libercu indywidualnie był siedemnasty na normalnej skoczni, a na dużej zajął 28. miejsce. W konkursie drużynowym Niemcy zajęli 10. miejsce i zakończyli rywalizację na pierwszej serii skoków.
Sezon 2009/2010 rozpoczął od 15. miejsca w Ruce. 58. Turniej Czterech Skoczni zakończył na 25. pozycji, punktując w 2 z 4 konkursów, a w Bischofshofen zajmując 12. miejsce. Po raz pierwszy w "10" znalazł się w słabo obsadzonym konkursie w Sapporo (7. lokata). Później jednak zanotował kilka bardzo dobrych rezultatów, zwieńczonych 3. miejscem w ostatnim przed igrzyskami olimpijskimi konkursie w Willingen. Tym samym stanął na podium zawodów Pucharu Świata po raz drugi w karierze. Na igrzyskach w Vancouver osiągnął swój życiowy sukces, zajmując 6. miejsce w konkursie indywidualnym na skoczni K-125. Zdobył także wraz z kolegami srebrny medal w konkursie drużynowym. W końcówce sezonu zanotował jeszcze jeden dobry wynik (8. miejsce w Lahti). Sezon ukończył na 20. miejscu w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata.
W sezonie 2010/2011 uzyskiwał przeciętne wyniki. Zaczął od zajęcia 21. miejsca w Ruce, jednak już w następnych zawodach, 1 grudnia 2010 w Kuopio był ósmy. Podczas 59. edycji Turnieju Czterech Skoczni był kolejno: ósmy w Oberstdorfie, osiemnasty w Garmisch-Partenkirchen, w Innsbrucku zajął 47. miejsce, a w Bischofshofen był ponownie ósmy. W klasyfikacji końcowej Turnieju pozwoliło mu to zająć 18. miejsce. Łącznie w tym sezonie trzykrotnie plasował się w czołowej dziesiątce zawodów, za każdym razem zajmując ósme miejsce. Dało mu to 22. miejsce w klasyfikacji generalnej. Wziął także udział w mistrzostwach świata w Oslo, gdzie wraz ze Schmittem, Uhrmannem i Severinem Freundem zdobył brązowy medal w konkursie drużynowym na normalnej skoczni. Był to jedyny start Neumayera na tych mistrzostwach.
6 marca 2016 ogłosił zakończenie kariery sportowej[3].
Indywidualnie
2006 Turyn/Pragelato | – | 8. miejsce (K-95), 11. miejsce (K-125) |
2010 Vancouver/Whistler | – | 16. miejsce (K-95), 6. miejsce (K-125) |
Drużynowo
2006 Turyn/Pragelato | – | 4. miejsce[uwaga 1] |
2010 Vancouver/Whistler | – | srebrny medal[uwaga 2] |
Starty M. Neumayera na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
8. | 12 lutego | 2006 | Pragelato | Trampolino a Monte | K-95 | HS-106 | indywid. | 103,5 m | 103,0 m | 260,5 pkt | 6,0 pkt | Lars Bystøl |
11. | 18 lutego | 2006 | Pragelato | Trampolino a Monte | K-125 | HS-140 | indywid. | 123,5 m | 128,5 m | 229,1 pkt | 47,8 pkt | Thomas Morgenstern |
4. | 20 lutego | 2006 | Pragelato | Trampolino a Monte | K-125 | HS-140 | druż.[uwaga 1] | 126,0 m | 127,5 m | 922,6 pkt (231,8 pkt) | 61,4 pkt | Austria |
16. | 13 lutego | 2010 | Whistler | Whistler Olympic Park | K-95 | HS-106 | indywid. | 101,0 m | 99,5 m | 247,0 pkt | 29,5 pkt | Simon Ammann |
6. | 20 lutego | 2010 | Whistler | Whistler Olympic Park | K-125 | HS-140 | indywid. | 130,0 m | 130,0 m | 245,5 pkt | 38,1 pkt | Simon Ammann |
2. | 22 lutego | 2010 | Whistler | Whistler Olympic Park | K-125 | HS-140 | druż.[uwaga 2] | 137,0 m | 136,5 m | 1035,8 pkt (270,3 pkt) | 72,1 pkt | Austria |
Indywidualnie
2005 Oberstdorf | – | 32. miejsce (K-90) |
2009 Liberec | – | 17. miejsce (K-90), 28. miejsce (K-120) |
2013 Val di Fiemme/Predazzo | – | 18. miejsce (K-95), 13. miejsce (K-120) |
Drużynowo
2005 Oberstdorf | – | srebrny medal (K-90)[uwaga 1] |
2009 Liberec | – | 10. miejsce[uwaga 3] |
2011 Oslo | – | brązowy medal (K-95)[uwaga 4] |
2013 Val di Fiemme/Predazzo | – | srebrny medal (K-120)[uwaga 5] |
2015 Falun | – | 5. miejsce (K-120)[uwaga 6] |
Starty M. Neumayera na mistrzostwach świata – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
32. | 19 lutego | 2005 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-90 | HS-100 | indywid. | 89,5 m | — | 113,0 pkt | 143,0 pkt | Rok Benkovič |
2. | 20 lutego | 2005 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-90 | HS-100 | druż.[uwaga 1] | 90,0 m | 86,5 m | 964,0 pkt (219,5 pkt) | 6,5 pkt | Austria |
17. | 21 lutego | 2009 | Liberec | Ještěd | K-90 | HS-100 | indywid. | 96,5 m | 92,5 m | 247,5 pkt | 34,5 pkt | Wolfgang Loitzl |
28. | 27 lutego | 2009 | Liberec | Ještěd | K-120 | HS-134 | indywid. | 119,5 m | — | 111,6 pkt | 29,7 pkt | Andreas Küttel |
10. | 28 lutego | 2009 | Liberec | Ještěd | K-120 | HS-134 | druż.[uwaga 3] | 121,5 m | — | 427,4 pkt (116,7 pkt) | 606,9 pkt | Austria |
3. | 27 lutego | 2011 | Oslo | Midtstubakken | K-95 | HS-106 | druż.[uwaga 4] | 101,0 m | 99,5 m | 968,2 pkt (234,3 pkt) | 57,3 pkt | Austria |
18. | 23 lutego | 2013 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-106 | indywid. | 98,5 m | 96,5 m | 226,9 pkt | 35,7 pkt | Anders Bardal |
13. | 28 lutego | 2013 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-120 | HS-134 | indywid. | 130,5 m | 124,0 m | 274,3 pkt | 21,5 pkt | Kamil Stoch |
2. | 2 marca | 2013 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-120 | HS-134 | druż.[uwaga 5] | 123,5 m | 126,0 m | 1121,8 pkt (277,1 pkt) | 14,1 pkt | Austria |
5. | 28 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-120 | HS-134 | druż.[uwaga 6] | 118,0 m | 119,0 m | 809,2 pkt (193,1 pkt) | 63,4 pkt | Norwegia |
Indywidualnie
2006 Tauplitz | – | 13. miejsce |
2008 Oberstdorf | – | 21. miejsce |
2010 Planica | – | 22. miejsce |
2014 Harrachov | – | 34. miejsce |
Drużynowo
2006 Tauplitz | – | brązowy medal[uwaga 7] |
2008 Oberstdorf | – | 4. miejsce[uwaga 1] |
2010 Planica | – | 7. miejsce[uwaga 8] |
Starty M. Neumayera na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Skok 3 | Skok 4 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
13. | 13-14 stycznia | 2006 | Tauplitz | Kulm | K-185 | HS-200 | indywid. | 187,5 m | 192,5 m | 177,0 m | 181,5 m | 689,2 pkt | 98,8 pkt | Roar Ljøkelsøy |
3. | 15 stycznia | 2006 | Tauplitz | Kulm | K-185 | HS-200 | druż.[uwaga 7] | 189,0 m | 186,5 m | 1374,0 pkt (354,6 pkt) | 123,9 pkt | Norwegia | ||
21. | 22-23 lutego | 2008 | Oberstdorf | Im. Heiniego Klopfera | K-185 | HS-213 | indywid. | 188,5 m | 189,0 m | 179,0 m | 196,5 m | 698,6 pkt | 136,8 pkt | Gregor Schlierenzauer |
4. | 24 lutego | 2008 | Oberstdorf | Im. Heiniego Klopfera | K-185 | HS-213 | druż.[uwaga 1] | 175,5 m | 184,5 m | 1361,7 pkt (329,5 pkt) | 191,6 pkt | Austria | ||
22. | 19-20 marca | 2010 | Planica | Letalnica | K-185 | HS-215 | indywid. | 184,5 m | 189,5 m | 198,5 m | 205,5 m | 714,0 pkt | 221,8 pkt | Simon Ammann |
7. | 21 marca | 2010 | Planica | Letalnica | K-185 | HS-215 | druż.[uwaga 8] | 194,0 m | 193,5 m | 1332,9 pkt (365,0 pkt) | 308,5 pkt | Austria | ||
34. | 14-15 marca | 2014 | Harrachov | Čertak | K-185 | HS-205 | indywid. | 163,5 m | — | —[uwaga 9] | —[uwaga 9] | 137,9 pkt | 253,1 pkt | Severin Freund |