Michael Rogers
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michael Rogers podczas Tour de France 2012 | ||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
20 grudnia 1979 | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
185 cm | |||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | ||||||||||||||||||||||
Klub | ||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Michael Rogers (ur. 20 grudnia 1979 w Barham) – australijski kolarz szosowy i torowy, brązowy medalista olimpijski i trzykrotny mistrz świata na szosie, zawodnik profesjonalnej grupy Tinkoff.
Kariera
Trening kolarstwa torowego rozpoczął pod okiem szkoleniowca Charliego Walsha. Następnie „Dodger” przerzucił się na kolarstwo szosowe, a swoją profesjonalną karierę rozpoczął w 2001 w drużynie Mapei-Quick Step.
Rogers wyróżnia się w peletonie umiejętnością jazdy na czas, co potwierdził zdobywając złote medale w tej konkurencji na mistrzostwach świata w Hamilton (2003), mistrzostwach świata w Weronie (2004) i mistrzostwach świata w Madrycie (2005). W 2003 roku tęczową koszulkę otrzymał po dyskwalifikacji Brytyjczyka Davida Millara.
Mocną stroną Rogersa jest również umiejętność w jeździe po górach.
W 2004 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Atenach, zajmując czwarte miejsce w jeździe na czas. Wyścig wygrał Amerykanin Tyler Hamilton, jednak w 2012 roku potwierdzono, że stosował on doping i odebrano mu medal. Dzięki temu Rogers otrzymał brązowy medal.
W lutym 2016 roku Australijczyk ogłosił zakończenie kariery z powodu nasilającej się arytmii serca.[1]
Najważniejsze osiągnięcia
kolarstwo torowe
- 1997
- 1998
kolarstwo szosowe
- 1996
- 1997
- 1999
- 2000
- 1. miejsce na 2. etapie Tour Down Under
- 2002
- 1. miejsce w Tour Down Under
- 1. miejsce na 2. etapie
- 1. miejsce w Tour de Beauce
- 2003
- 1. miejsce w Deutschland Tour
- 1. miejsce na 6. etapie
- 1. miejsce w Route du Sud
- 1. miejsce na 3. etapie
- 1. miejsce w Tour de Belgium
- 2004
- 2005
- 2. miejsce w Tour de Suisse
- 2006
- 10. miejsce w Tour de France
- 2007
- 2. miejsce w Volta Ciclista a Catalunya
- 2008
- 3. miejsce w Eneco Tour
- 5. miejsce w igrzyskach olimpijskich (start wspólny)
- 8. miejsce w igrzyskach olimpijskich (jazda ind. na czas)
- 2009
- 3. miejsce w Tour of California
- 7. miejsce w Giro d’Italia
- 2010
- 1. miejsce w Tour of California
- 1. miejsce w Vuelta a Andalucía
- 2. miejsce w Critérium International
- 3. miejsce w Tour de Romandie
- 5. miejsce w mistrzostwach świata (jazda ind. na czas)
- 2012
- 1. miejsce w Bayern Rundfahrt
- 1. miejsce na 2. i 4. (ITT) etapie
- 2. miejsce w Critérium du Dauphiné
- 3. miejsce w Critérium International
- 4. miejsce w Tour Down Under
- 5. miejsce w Tour de Romandie
- 6. miejsce w igrzyskach olimpijskich (jazda ind. na czas)
- 2013
- 1. miejsce w Japan Cup
- 2. miejsce w Tour of California
- 6. miejsce w Critérium du Dauphiné
- 2014
- 1. miejsce na 11. i 20. etapie Giro d’Italia
- 3. miejsce w Route du Sud
- 1. miejsce na 16. etapie Tour de France
wielopoziomowa lista
Starty w Wielkich Tourach
Grand Tour | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() |
– | – | – | DNF | – | – | 6 | – | – | – | – | 18 | 33 |
![]() |
42 | 22 | 41 | 9 | DNF | – | 101 | 36 | – | 23 | 16 | 26 | 36 |
![]() |
– | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | - |
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.