Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego
organ bezpieczeństwa wewnętrznego w powojennej Polsce / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego (MBP) – ministerstwo odpowiadające za bezpieczeństwo wewnętrzne, bezpieczeństwo publiczne, bezpieczeństwo zewnętrzne uzyskiwane przez kontrwywiad i wywiad, funkcjonujące w czasie tworzenia dyktatury komunistycznej w PRL na polecenie i pod dyktatem władz radzieckich. Obok tzw. Informacji Wojskowej, odpowiedzialne za masowe krwawe represje na obywatelach w okresie stalinizmu[2].
Ten artykuł dotyczy aparatu bezpieczeństwa PRL . Zobacz też: inne znaczenia tej nazwy. |
Siedziba ministerstwa przy Al. Ujazdowskich 11 w Warszawie | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Data utworzenia |
1944 | ||
Data likwidacji |
1954 | ||
Szef | |||
Zatrudnienie |
40 tys. osób (w 1952)[1]. | ||
brak współrzędnych | |||
|
Ministerstwo oraz jego terenowe jednostki, czyli urzędy bezpieczeństwa publicznego (UBP), łącznie stanowiły organy bezpieczeństwa publicznego, zwane potocznie UB, od skrótu nazwy jednostek terenowych.
MBP powstało 1 stycznia 1945 roku na bazie funkcjonującego od połowy 1944 roku Resortu Bezpieczeństwa Publicznego Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego (RBP PKWN). Zostało zlikwidowane 7 grudnia 1954 roku.
Zgodnie z ustawą o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (art. 5 ust. 1 pkt 2) z 18 grudnia 1998 roku MBP uznane jest za organ bezpieczeństwa państwa[3].