Mistrzostwa świata w saneczkarstwie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mistrzostwa świata w saneczkarstwie zostały rozegrane po raz pierwszy w 1955 roku w stolicy Norwegii – Oslo. W premierowych zawodach rozegrano trzy konkurencje: jedynki kobiet, jedynki mężczyzn oraz dwójki mężczyzn.
Początkowo rozgrywano zawody na torach naturalnych. Działo się tak do 1979 roku. Wtedy to rozegrano pierwsze mistrzostwa na sztucznym torze w Königssee.
Dotychczas dwukrotnie odwołano mistrzostwa świata. W 1956 roku zawody te nie odbyły się z uwagi na igrzyska olimpijskie w Cortinie d’Ampezzo. Jednak w programie tych igrzysk nie było saneczkarstwa, które weszło do programu olimpijskiego podczas ZIO 1964. Drugi raz mistrzostwa nie odbyły się w 1966 roku w miejscowości Friedrichroda w zachodniej części NRD. Ponadto podczas MŚ w 1959 roku nie odbyły się ślizgi dwójek mężczyzn z powodu niekorzystnej pogody, a w 2011 roku odwołano rywalizację drużynową z przyczyn technicznych.
Dwukrotnie mistrzostwa odbyły się w Krynicy. Pierwszy raz miało to miejsce w 1958 roku i trzecia edycja zawodów tego cyklu. Cztery lata później Krynica ponownie była gospodarzem mistrzostw.
Dotychczas najwięcej medali zdobyli reprezentanci Niemiec (w tym NRD i RFN): 257, w tym 107 złotych. Drugie miejsce pod tym względem zajmują Austriacy, z 84 medalami łącznie, w tym 22 złotymi. Polska znajduje się na czwartym miejscu, mając na koncie pięć złotych, sześć srebrnych i pięć brązowych medali.
W 2016 roku w Königssee po raz pierwszy rozegrano konkurencje sprintu jedynek kobiet i mężczyzn oraz sprintu męskich dwójek.