Mistrzostwa świata w łyżwiarstwie szybkim w wieloboju mężczyzn
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mistrzostwa świata w łyżwiarstwie szybkim w wieloboju – coroczne zawody w łyżwiarstwie szybkim rozgrywane pod patronatem Międzynarodowej Unii Łyżwiarskiej (ISU). Pierwsze oficjalne mistrzostwa odbyły się w Amsterdamie w 1893 roku. W latach 1889-1892 także rozgrywano mistrzostwa, jednak były to imprezy nieoficjalne (Międzynarodowa Unia Łyżwiarska powstała w 1892 roku).
Podczas mistrzostw w 1889 roku mistrzem zostawał zawodnik, który wygrał biegi na wszystkich trzech dystansach (1/2 mili, 1 mila i 2 mile). W latach 1890-1907 do zwycięstwa potrzebne były wygrane na trzech z czterech dystansów. W latach 1890-1891 dystansami tymi były 1/2 mili, 1 mila, 2 mile i 5 mil, a od 1893 roku rywalizację przeprowadzano na dystansach 500 m, 1500 m, 5000 m i 10 000 m. W latach 1908-1986 zwycięzcą zostawał zawodnik, który wygrał trzy z czterech dystansów lub uzyskał najniższą sumę punktów (w latach 1926-1927 wygrywał zwycięzca trzech z czterech dystansów lub ten, który uzyskał najwyższą sumę punktów).
Najbardziej utytułowanym zawodnikiem jest Holender Sven Kramer, który zwyciężał sześciokrotnie, w tym cztery razy z rzędu (2007, 2008, 2009, 2010, 2012 i 2013). Fin Clas Thunberg oraz Norweg Oscar Mathisen zwyciężali pięciokrotnie, Thunberg w latach 1923, 1925, 1928, 1929 i 1931, a Mathisen w latach 1908, 1909, 1912, 1913 i 1914.