Monacyt
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Monacyt – minerał, mieszana sól kwasu fosforowego, ceru i kilku lantanowców. Należy do minerałów rzadkich.
Szybkie fakty Skład chemiczny, Twardość w skali Mohsa ...
Kryształ monacytu; pochodzenie: Rostadheia, Iveland, Norwegia | |||
Właściwości chemiczne i fizyczne | |||
Skład chemiczny |
fosforan ceru, lantanu, neodymu, toru, itru i prazeodymu ((Ce, La, Nd, Th, Y, Pr)PO4) | ||
---|---|---|---|
Twardość w skali Mohsa |
5–5,5 | ||
Przełam |
muszlowy | ||
Łupliwość |
doskonała, wyraźna | ||
Pokrój kryształu |
ziarnisty, tabliczkowy-spłaszczony, słupkowy lub klinowaty | ||
Układ krystalograficzny |
jednoskośny | ||
Właściwości mechaniczne |
kruchy | ||
Gęstość minerału |
4,6–5,5 g/cm³ | ||
Właściwości optyczne | |||
Barwa |
czerwona, czerwonobrunatna, brunatna, pomarańczowa, żółta, czasem zielonkawa | ||
Rysa |
biała, szarobiała | ||
Połysk |
tłusty, diamentowy | ||
Inne |
przezroczysty | ||
|
Zamknij
Nazwa pochodzi od gr. monazeis = jedyny lub monaxo = być samotnym; nawiązując do rzadkości występowania.