Monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Zimnem
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Monaster Zaśnięcia Matki Bożej – żeński stauropigialny monaster w Zimnem w obwodzie wołyńskim, należący do Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.
Widok ogólny | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Miejscowość | |||
Kościół | |||
Rodzaj klasztoru |
żeński | ||
Eparchia | |||
Ihumenia | |||
Klauzura |
nie | ||
Liczba mnichów (2010) |
ok. 40 | ||
Obiekty sakralne | |||
Sobór |
Zaśnięcia Matki Bożej | ||
Cerkiew |
św. Julianny | ||
Cerkiew |
św. Warłaama | ||
Cerkiew |
Św. Trójcy | ||
Styl |
staroruski | ||
Materiał budowlany | |||
Data budowy |
od pocz. XI w. | ||
Data zamknięcia |
1949 | ||
Data reaktywacji |
1991 | ||
50°48′06″N 24°19′39″E | |||
|
Za początek życia monastycznego w Zimnem przyjmuje się osiedlenie się grupy mnichów-pustelników na wzgórzu nad rzeką Łuhą na początku XI w. Z czasem w miejscu tym powstała cenobityczna wspólnota zakonna pod wezwaniem Trójcy Świętej. W 1682 monaster przeszedł do Kościoła unickiego, zaś w XVIII w. przestał istnieć. Reaktywacja życia zakonnego w Zimnem miała miejsce pod koniec XIX w., gdy z inicjatywy rodziny carskiej w budynkach dawnego klasztoru męskiego zamieszkały zakonnice sprowadzone z monasteru w Korcu. W dwudziestoleciu międzywojennym klasztor funkcjonował w ramach Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, po II wojnie światowej, na skutek zmian granic państwowych, ponownie znalazł się w Rosyjskim Kościele Prawosławnym, jednak już w 1949 został skasowany przez władze stalinowskie.
Do upadku Związku Radzieckiego zabudowania monasterskie pełniły funkcje niezwiązane z pierwotnym przeznaczeniem, zaś brak niezbędnych remontów doprowadził do ich znacznej dewastacji. Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego doprowadził do reaktywacji działalności żeńskiej wspólnoty monastycznej w 1991. W 2010 tworzyło ją ok. 40 mniszek i posłusznic.