Morze epikontynentalne
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Morze epikontynentalne – płytkie morze pokrywające obszar bloku kontynentalnego. Powstawanie mórz epikontynentalnych wiąże się z transgresją morza[1], występującą często wraz z zakończeniem epoki lodowcowej lub z okresem intensywnego rozszerzania się oceanów[2].
Współczesne przykłady mórz epikontynentalnych to Morze Bałtyckie i Zatoka Hudsona. Termin bywa stosowany również do określenia mórz znajdujących się na szelfie, jak na przykład Morze Północne[3].