Motonobu Kanō
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Motonobu Kanō (jap. 狩野元信 Kanō Motonobu; ur. 28 sierpnia 1476, zm. 5 listopada 1559) – malarz japoński.
Motonobu Kanō, Bogini Kannon w białej szacie | |||
Data urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data śmierci | |||
Zawód, zajęcie | |||
Narodowość |
japońska | ||
Rodzice | |||
|
Syn Masanobu Kanō, założyciela szkoły Kanō i zięć Mitsunobu Tosy, mistrza malarstwa w stylu japońskim yamato-e, reprezentanta szkoły Tosa. Talent przejawił bardzo wcześnie i został wzięty na służbę przez sioguna (Yoshizumi Ashikagę), którego został ostatecznie malarzem nadwornym i który nadał mu tytuł honorowy hōgen[1].
Sławę zyskał jako jeden z najwybitniejszych przedstawicieli szkoły Kanō. Nadał charakter świecki dziełom o treściach religijnych. Malował pejzaże i portrety, zapoczątkował monumentalne malarstwo ścienne. Przypisuje mu się autorstwo dekoracji w zespołach świątyń buddyjskich: Daitoku-ji, Myōshin-ji i Nanzen-ji w Kioto[2].
W twórczości łączył wzory chińskiego malarstwa tuszowego i cechy malarstwa rodzimego. Jego pejzaże, czerpiące z wzorów chińskich, w szczególności ze sztuki epok Song i Yuan, noszą wyraźne cechy japońskie, zwłaszcza w ekspresji i kompozycji. Tworzył dzieła monochromatyczne, jak i wielobarwne, w zależności od tematu. Charakteryzowały je łagodne kolory i delikatna kreska. Obok Sesshū najwybitniejszy malarz ery Muromachi, uznany za mistrza także przez współczesnych mu malarzy chińskich[1].
- Zhong Ziqi słuchający Bo Ya grającego na qin
- Taoistyczny nieśmiertelny Huang Chuping
- Hosokawa Sumimoto
- Shuhanron emaki
- Scena z wojny Gempei (bitwa pod Yashimą)
- Parawan japoński z obrazem kwiatów i ptaków