Mychajło Siengalewycz
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mychajło Siengalewycz, ukr. Михайло Сенгaлевич, pol. Michał Sięgalewicz albo Siengalewicz, także Schilling-Sięgalewicz (ur. 1823 ? – zm. 29 grudnia 1894, we Lwowie), duchowny greckokatolicki, poseł do austriackiej Rady Państwa
Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
proboszcz parafii gr.-kat. w Rosochaczu | |
Okres | |
dziekan gr.-kat. dekanatu w Żukowie | |
Okres | |
poseł do austriackiej Rady Państwa kadencja VII | |
Okres |
od 22 września 1885 |
Przynależność polityczna |
Klub Ruski |
Poprzednik | |
Następca |
Duchowny greckokatolicki, w 1847 uzyskał święcenia kapłańskie[1]. W l. 1848-1849 wikary w parafii gr.-kat. w Śniatyniu Następnie kapelan i spowiednik arcybiskupa lwowskiego Mychajło Lewickiego (1850-1854). Był od 1855 do 1973 proboszczem parafii w Rosochaczu w pow. kołomyjskim[1] oraz vice-dziekanem (1865)[2] i dziekanem żukowskim (1866-1873)[3]. Radca i kanclerz (1873-1883), następnie scholastyk (1883-1887) gr.-kat. Konsystorza Metropolitarnego we Lwowie[4], od 1887 aż do śmierci archiprezbiter (proboszcz) kapituły archidiecezji lwowskiej[1]. Od 1885 prałat honorowy Jego Świątobliwości.
Poseł do austriackiej Rady Państwa VII kadencji (22 września 1885 – 23 stycznia 1891) wybrany w kurii IV (gmin wiejskich) w okręgu wyborczym nr 16 (Kałusz-Wojniłów-Dolina-Bolechów-Bóbrka-Chodorów)[5]. W wyborach w 1885 roku pokonał radykalnego kandydata ruskiego Juliana Romanczuka. Zwycięstwo Siengalewicza popartego przez metropolitę Sylwestra Sembratowycza, rozczarowało kręgi moskalofilskie, ponieważ był on w kościele greckokatolickim przeciwnikiem prawosławia i miał pojednawczy stosunek do Polaków[6]. W parlamencie był członkiem Klubu Ruskiego (Klub der Ruthenen)[1].