NATO Forward Presence
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wysunięta Obecność NATO (ang. NATO Forward Presence) – przyjęta w trakcie szczytu NATO w Warszawie w 2016 inicjatywa utrzymywania na terytorium państw Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego ograniczonej obecności wojskowej w postaci batalionowych grup bojowych celem zagwarantowania bezpieczeństwa na tzw. wschodniej flance NATO.
NATO | |||
Historia | |||
Państwa wystawiające |
| ||
---|---|---|---|
Państwa mandatowe |
eFP: | ||
Decyzja o użyciu |
9 lipca 2016 | ||
Rozpoczęcie misji |
styczeń-czerwiec 2017 | ||
Organizacja | |||
Typ |
operacyjny | ||
Skład |
eFP: 8 batalionowych grup bojowych | ||
Liczebność |
eFP: ok. 10000 żołnierzy | ||
Dyslokacja |
Ādaži, Cincu, Kabile, Krajowa (tFP), Lešť, Orzysz, Rukłe, Tapa, Tata |
Utrzymywane są dwie formy Wysuniętej Obecności: wzmocniona Wysunięta Obecność (ang. enhanced Forward Presence – eFP) w Estonii, Litwie, Łotwie i Polsce (od 2017) oraz Bułgarii, Rumunii, Słowacji i Węgrzech (od 2022) oraz dostosowana Wysunięta Obecność (ang. tailored Forward Presence – tFP) w Bułgarii i Rumunii.