Napisy na kościach wróżebnych
najstarsza forma pisma chińskiego / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Napisy na kościach wróżebnych – najstarsza zachowana forma pisma chińskiego (jeśli nie liczyć wcześniejszych pojedynczych znalezisk). Są to inskrypcje, które ryto na skorupach żółwi (甲) i kościach zwierzęcych (骨) podczas procesu wróżenia w czasach dynastii Shang. Od nich wywodzą się Napisy na brązach.
Nazwa chińska | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||
Jiaguwen to pismo zaawansowane, w dużej mierze ideograficzne. Nie istniała jedna, ustalona norma pisowni: niektóre znaki są używane w kilku funkcjach, bywa również, że mają po kilka form (różniących się wielkością, stopniem złożoności, liczbą i kształtem kresek itp.); teksty, zapisywane w kolumnach pionowych, czasem pisano od lewej do prawej, a czasem odwrotnie[1].
Uważa się, że jego ewolucja musiała trwać wcześniej przynajmniej kilkaset lat. Napisy mają charakter wróżebny lub wotywny. Ich słownictwo jest ograniczone.
Napisy zostały odkryte w 1899 r. podczas wykopalisk w pobliżu Anyangu. Do dziś archeolodzy wykopali w Chinach ok. 100 tys. fragmentów kości wróżebnych z lat 1240-1041 p.n.e., które według szacunków stanowią 5-10 proc. wszystkich kości użytych w tym okresie. Zidentyfikowano na nich 3 tys. znaków, przy czym udało się określić znaczenie ok. połowy [2]. Inne źródła mówią o 1500 tys. wykopanych kości, 4,5 tys. zidentyfikowanych i ok. 900 odczytanych znaków[1].
W 2017 roku napisy na kościach wróżebnych wpisano na listę UNESCO Pamięć Świata[3].