Narmada Dam Project
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Narmada Dam Project – projekt rozwojowy finansowany przez Bank Światowy, związany z budową systemu tam i kanałów na rzece Narmada w zachodnich Indiach, a następnie budowę sieci nawadniającej, by na obszarze ponad 18 000 kilometrów kwadratowych, na terenach Kaććh i Saurashtra narażonych na susze ulepszyć system irygacyjny i pozyskiwać prąd z hydroelektrowni.
Pomysł zrodził się już w latach 1940 jako inicjatywa pierwszego premiera Indii, Jawaharlala Nehru. Jednak dopiero w 1979 został włączony do planów rozwoju regionu.
Największą z 30 wielkich wznoszonych tam jest Sardar Sarovar Project. Jej wysokość planuje się na 136,5 metra.
Projekt wywołał falę protestów ze strony obrońców praw człowieka, środowiska naturalnego i krytyków polityki rozwojowej takich jak antropolog Thayer Scudder czy Lori Udall. Budowa tamy wzbudziła również zainteresowanie mediów. W wyniku tych wydarzeń wielu głównych donatorów Banku Światowego takich jak Anglia, Szwecja, Niemcy, Japonia, Francja, Włochy, Kanada znacząco ograniczyły swoje wsparcie. Finlandia swój wkład zmniejszyła o 30%. Ostatecznie również Kongres USA zdecydował się na obcięcie funduszy i pod tą presją stwierdzono potrzebę wprowadzenia niezależnej kontroli projektów prowadzonych przez Bank Światowy.