Nazli Sabri
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Nazli Sabri (arab. نازلى صبرى; ur. 25 czerwca 1894, zm. 29 maja 1978) – królowa Egiptu i Sudanu w latach 1919-1936, druga żona króla Fu’ada I. Była córką Abd ar-Rahima Paszy Sabriego, egipskiego ministra rolnictwa i gubernatora Kairu. Miała pochodzenie tureckie, greckie i francuskie[1] [2].
królowa Egiptu i Sudanu | |||
Okres | |||
---|---|---|---|
Jako żona | |||
Dane biograficzne | |||
Data urodzenia | |||
Data śmierci | |||
Ojciec |
Abd ar-Rahim Pasza Sabri | ||
Mąż | |||
Dzieci |
Faruk I, | ||
Odznaczenia | |||
|
Z jej związku z królem Fuadem urodziło się pięcioro dzieci:
- Faruk I (1920-1965) – następca tronu, późniejszy król Egiptu
- Fauzijja bint Fu’ad (1921-2013) – późniejsza królowa Iranu, pierwsza żona Mohammada Rezy Pahlawiego
- Fa’iza bint Fu’ad (1923-1994)
- Fajka bint Fu’ad (1926-1983)
- Fathijja bint Fu’ad (1930-1976)
Po śmierci męża w 1936 roku Nazli Sabri przyjęła tytuł Królowej Matki. W 1950 roku przeszła na katolicyzm i straciła tytuły. W 1952 roku, po rewolucji Wolnych Oficerów, jej syn Faruk został zmuszony do zrzeczenia się tronu na rzecz jej wnuka Fu’ada II, mającego wówczas pół roku. Wkrótce potem zniesiono monarchię i cała rodzina królewska udała się na wygnanie. Nazli Sabri umarła w USA w 1978 roku, 13 lat po śmierci syna.
W 1917 została odznaczona egipską wielką wstęgą Orderu Doskonałości z brylantami[3].