Neuza Silva
portugalska tenisistka / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Neuza Silva (ur. 4 maja 1983 w Setúbal) – portugalska tenisistka.
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
4 maja 1983 |
Wzrost |
171 cm |
Gra |
praworęczna |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
0 WTA, 12 ITF |
Najwyżej w rankingu |
133 (6 lipca 2009)) |
Wimbledon |
1R (2009) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
0 WTA, 18 ITF |
Najwyżej w rankingu |
185 (6 lipca 2009)) |
Zadebiutowała w lutym 1999 roku w kwalifikacjach do turnieju ITF w Albufeira w Portugalii, gdzie wygrała pierwszy mecz ale przegrała drugi. Po raz pierwszy w turnieju głównym wystąpiła tego samego roku w Vila do Conde, do którego dostała się dzięki dzikiej karcie przyznanej przez organizatorów ale przegrała w pierwszej rundzie. W 2000 roku ponownie zagrała w pierwszej rundzie w Guimarães, tym razem jako lucky loser, ale też odpadła po pierwszej rundzie. Pierwszy znaczący sukces odniosła w 2003 roku docierając do półfinału turnieju w Almeira, w którym przegrała z İpek Şenoğlu z Turcji. Przełomowym rokiem był rok 2004, kiedy to po raz pierwszy w karierze wygrała turniej w Alcobaça. W tym samym roku, dzięki dzikiej karcie, zagrała po raz pierwszy w turnieju WTA w Estoril, gdzie pokonała w pierwszej rundzie Julię Schruff a tym samym stała się pierwszą Portugalką w historii tego turnieju, która wygrała mecz w turnieju głównym.
W następnych latach startowała głównie w turniejach rangi ITF, wygrywając wiele turniejów i to zarówno w singlu jak i w deblu. Poważniejszy start odnotowała w 2007 roku biorąc udział dwukrotnie w kwalifikacjach do turniejów WTA w Barcelonie i Linzu. W pierwszym z nich dotarła do drugiej rundy kwalifikacji, pokonując Hiszpankę Sílvię Soler Espinosa w pierwszym meczu a przegrywając z Rosjanką Jekatierną Iwanową w drugim.
W 2008 roku startowała w kwalifikacjach do wszystkich czterech turniejów wielkoszlemowych, najlepiej wypadając w US Open, gdzie doszła do trzeciej rundy kwalifikacji, pokonując w dwóch pierwszych Anastasiję Jakimawą i Natalie Grandin a przegrywając z Robertą Vinci w trzeciej. W następnym roku udanie przeszła kwalifikacje do Wimbledonu, pokonując po drodze do fazy głównej turnieju takie zawodniczki jak: Amanda Elliott, Witalija Djaczenko i Julia Schruff. Niestety w pierwszej rundzie turnieju głównego trafiła na tenisistkę rozstawioną w turnieju z nr 2, Serenę Williams i przegrała 1:6, 5:7. Był to jednak jej największy sukces w Wielkim Szlemie.
We wrześniu 2010 roku, z powodu kontuzji obu kolan wycofała się z zawodowych rozgrywek tenisowych.
W sumie w czasie swojej kariery osiągnęła 133 miejsce w światowym rankingu w grze singlowej i 185 w deblowej. Ponadto wygrała dwanaście turniejów singlowych i osiemnaście turniejów deblowych ITF.