New York Islanders

Przydomek	Wyspiarze
Maskotka	Sparky The Dragon
Barwy	czerwono-pomarańczowo-białe
Data założenia	1972
Liga	NHL Konferencja Wschodnia Dywizja Metropolitalna
Państwo	Stany Zjednoczone
Adres	Uniondale, NY
Lodowisko	Nassau Veterans Memorial Coliseum
Właściciel	Charles Wang
Prezes	Garth Snow
Trener	Barry Trotz
Asystent trenera	Doug Weight
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

New York Islanders – amerykański klub hokejowy z siedzibą w Nowym Jorku, występujący w lidze NHL.

Zespół posiada afiliację w postaci klubu farmerskiego w niższej lidze. Tę funkcję pełni Bridgeport Sound Tigers w lidze AHL. W przeszłości funkcję podrzędną pełnił także zespół Pensacola Ice Pilots z ligi ECHL.

Historia

Klub został założony w 1972 roku, do rozgrywek w NHL przystąpił w tym samym roku.

Gdy w 1972 roku otworzono Nassau Veterans Memorial Coliseum władze postanowiły przekazać ją zespołowi hokejowemu. W tym samym roku powstała World Hockey Association oraz grający tam zespół New York Raiders i to właśnie ona chciała otrzymać tę halę. Jednak właściciele hali uważali ligę WHA za amatorską ligę dlatego nie przyznano im jej i uważali że powinien ją otrzymać zespół z NHL. Ówczesny prezydent ligi NHL Clarence Campbell postanowił rozszerzyć ligę z powodu powstania WHA. Nadał prawa Nowemu Jorkowi i Atlancie. Nowy zespół z Nowego Jorku otrzymał przydomek Islanders (Wyspiarze) i halę Nassau Veterans Memorial Coliseum. Nowy zespół stał się rywalem dla zespołu New York Rangers.

Od czasu powstania klubu drużyna rozgrywa swoje mecze w hali Nassau Veterans Memorial Coliseum w Uniondale nieopodal Nowego Jorku. W październiku 2012 roku klub podpisał umowę, w wyniku której od 2015 roku Wyspiarze przeniosą się do hali Barclays Center, mieszczącej się w nowojorskiej dzielnicy Brooklyn (termin podpisanej umowy wynosi 25 lat)^[1].

Osiągnięcia

Sukcesy drużynowe

• Puchar Stanleya:
  • Zwycięstwo:
    1979-80 NYI 3-1 LOS, BOS 1-4 NYI, BUF 2-4 NYI, PHI 2-4 NYI
    1980-81 NYI 3-0 TOR, NYI 4-2 EDM, NYI 4-0 NYR, NYI 4-1 MIN
    1981-82 NYI 3-2 PIT, NYI 4-2 NYR, QUE 0-4 NYI, NYI 4-0 VAN
    1982-83 NYI 3-1 CAP, NYR 2-4 NYI, BOS 2-4 NYI, NYI 4-0 EDM
  • Finał:
    1983-84 NYI 3-2 NYR, NYI 4-2 CAP, MON 2-4 NYI, NYI 1-4 EDM
  • Udział:
    1974-75 (NYR 1-2 NYI, PIT 3-4 NYI, PHI 4-3 NYI, Półfinał)
    1975–76) (NYI 2-0 VAN, BUF 2-4 NYI, MON 4-1 NYI, Półfinał)
    1976-77 (NYI 2-0 CHI, NYI 4-0 BUF, MON 4-2 NYI, Półfinał)
    1977-78 (Od razu do ćwierćfinału NYI 3-4 TOR, Ćwierćfinał)
    1978-79 (Od razu do ćwierćfinału NYI 4-0 CHI, NYI 2-4 NYR, Półfinał)
    1984-85(CAP 2-3 NYI, PHI 4-1 NYI, Ćwierćfinał)
    1985-86 (NYI 0-3 CAP, 1/8finału)
    1986-87
    1987-88 (NJD 4-2 NYI, 1/8finału)
    1989-90 (NYR 4-1 NYI, 1/8 finału)
    1992-93 (CAP 2-4 NYI, PIT 3-4 NYI, MON 4-1 NYI, Półfinał)
    1993-94 (NYR 4-0 NYI, 1/8finału)
    2001-02 (TOR 4-3 NYI, 1/8finału)
    2002-03 (OTT 4-1 NYI, 1/8 finału)
    2003-04 (NYI 1-4 TAM, 1/8finału)
    2006-07 (NYI 1-4 BUF, w 1/8finału)
• Mistrzostwo Ligi: 1978-79, 1980-81, 1981-82
• Mistrzostwo Dywizji: 1977-78, 1978-79, 1980-81, 1981-82, 1983-84, 1987-88
• Mistrzostwo Konferencji: 1977-78, 1978-79, 1980-81, 1981-82, 1982-83, 1983-84
• Clarence S. Campbell Bowl: 1977-78, 1978-79, 1980-81
• Prince of Wales Trophy: 1981-82, 1982-83, 1983-84

Zdobyte nagrody w NHL awards

Sezon po sezonie

Legenda:
Z = Zwycięstwa, P = Porażki, R = Remisy (do sezonu 2004/2005), PK = Przegrane po dogrywce lub karnych, Pkt = Punkty, ZB = Bramki zdobyte, SB = Bramki stracone

• ¹ Sezon zasadniczy ze względu na epidemię koronawirusa został przerwany a następnie zakończony. W meczach kwalifikacyjnych do playoff Islanders zwyciężyły Florida Panthers.

Zawodnicy

 Osobny artykuł: Lista hokeistów New York Islanders.

 Z tym tematem związana jest kategoria: Hokeiści New York Islanders.

W latach 1997-2002 oraz w sezonie 2003-2004 w klubie występował Polak, Mariusz Czerkawski. Rozegrał 470 meczów oraz zanotował 145 goli (15. miejsce na liście najlepszych strzelców w historii klubu) i 150 asyst, co dało mu łącznie 295 punktów (17. miejsce w historii klubu). Z 47 golami zdobytymi w przewadze zajmuje 9. miejsce w klubowym rankingu wszech czasów (wspólnie z Aleksiejem Jaszynem). W sezonie 1999-2000 zdobył 70 punktów (35 goli i 35 asyst) będąc liderem zespołu we wszystkich trzech kategoriach. Podobnie w kolejnym sezonie (62 punkty oraz 30 goli i 32 asysty). W sezonie 2003-04 po raz trzeci został najlepszym strzelcem drużyny (wraz z Trentem Hunterem) trafiając do bramki rywali 25 razy.

Inwidualne rekordy graczy

• Najwięcej goli w sezonie: Mike Bossy, 69 (1978-79)
• Najwięcej asyst w sezonie: Bryan Trottier, 87 (1978-79)
• Najwięcej punktów w sezonie: Mike Bossy, 147 (1981-82)
• Najwięcej minut kar w sezonie: Brian Curran, 356 (1986-87)
• Najwięcej punktów obrońcy w sezonie: Denis Potvin, 101 (1978-79)
• Najwięcej punktów nowicjusza w sezonie: Bryan Trottier, 95 (1975–76)
• Najwięcej wygranych w sezonie: Billy Smith; Chris Osgood, Rick DiPietro 32 (1981-82; 2001-02; 2006-07

Numery zastrzeżone

Koszulki z zastrzeżonymi numerami na lodowisku klubu

Numer	Zawodnik	Pozycja	Kariera	Data zastrzeżenia
5	Denis Potvin	Obrońca	1973-1988	1 lutego 1992
9	Clark Gillies	Lewoskrzydłowy	1974-1986	7 grudnia 1996
19	Bryan Trottier	Środkowy	1975-1990	20 października 2001
22	Mike Bossy	Prawoskrzydłowy	1977-1987	3 marca 1992
23	Bob Nystrom	Prawoskrzydłowy	1972-1986	1 kwietnia 1995
31	Billy Smith	Bramkarz	1972-1989	20 lutego 1993
99	Wayne Gretzky	Numer zastrzeżony dla całej ligi NHL

D.Potvin

B.Trottier

M.Bossy

B.Nystrom

B.Smith

Kapitanowie drużyny

D.Weight

M.Streit

J.Tavares

A.Lee

• Ed Westfall, 1972-1977
• Clark Gillies, 1977-1979
• Denis Potvin, 1979-1987
• Brent Sutter, 1987-1991
• Patrick Flatley, 1991-1996
• wakat, 1996-97
• Bryan McCabe, 1997-1998
• Trevor Linden, 1998-1999
• Kenny Jonsson, 1999-2000
• wakat, 2000-01
• Michael Peca, 2001-2005
• Aleksiej Jaszyn, 2005-2007
• Bill Guerin, 2007-2009
• Doug Weight (2009-2011)
• Mark Streit (2011-2013)
• John Tavares (2013–2018)
• Anders Lee (2018–)