Nicolas de Largillière
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Nicolas de Largillière lub Largillièrre (ur. 10 października 1656 w Paryżu, zm. 20 marca 1746 tamże) – francuski malarz okresu rokoka.
Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Data i miejsce śmierci ...
Autoportret (1707) | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
20 marca 1746 | ||
Narodowość |
francuska | ||
Dziedzina sztuki | |||
Epoka | |||
|
Zamknij
Uczył się w Antwerpii u malarza martwych natur i scen rodzajowych Antoine’a Goubou. W latach 1672-1680 przebywał w Londynie, gdzie pracował w warsztacie Petera Lely'ego. W 1682 przeniósł się do Paryża. W 1686 został członkiem Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby.
Obok Hyacinte’a Rigauda był najwybitniejszym portrecistą okresu regencji. Charakterystyczne są jego portrety kobiece na tle krajobrazu. Malował też martwe natury, kompozycje historyczne i pejzaże.