Nie-Boska komedia
dramat romantyczny Zygmunta Krasińskiego / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Nie-Boska komedia?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Nie-Boska komedia – dramat romantyczny Zygmunta Krasińskiego napisany w roku 1833, wydany w 1835[1] w Paryżu (później wielokrotnie wznawiany[2]). Początkowo utwór miał nosić nazwę Mąż i być częścią trylogii[uwaga 1].
Autor |
Zygmunt Krasiński | ||
---|---|---|---|
Typ utworu | |||
Data powstania |
1833 | ||
Wydanie oryginalne | |||
Miejsce wydania |
Paryż | ||
Język |
polski | ||
Data wydania |
1835 | ||
Wydawca |
A. Pinard | ||
|
Głównym bohaterem dramatu jest Mąż (hrabia Henryk). Pierwsza i druga część utworu przedstawia jego życie osobiste, trzecia i czwarta – udział w wydarzeniach społecznych i historycznych. Tematem dramatu domowego jest destrukcyjny wpływ poetyzowania i fałszywej poezji na życie rodzinne. W wyniku egoistycznej postawy Męża jego żona popada w obłęd i umiera, a syn obciążony przekleństwem poezji traci wzrok i zmysły. W części trzeciej i czwartej Mąż zapoznawszy się z obozem rewolucji, odrzuca zaproszenie ich przywódcy Pankracego i przyłącza się do ostatniej twierdzy arystokratów – Okopów Św. Trójcy. Wybrany wodzem broni twierdzy do ostatka. Ginie skacząc w przepaść po upadku fortecy. Triumfujący rewolucjoniści odbywają sąd nad pokonanymi. Ich przywódcy ukazuje się Chrystus. Pankracy ginie, wypowiedziawszy słowa: Galilaee, vicisti! (Galilejczyku, zwyciężyłeś!).