Niezależni uczestnicy olimpijscy na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1992
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Niezależni uczestnicy olimpijscy na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1992 – występ kadry niezależnych uczestników olimpijskich podczas letnich igrzysk olimpijskich 1992 w hiszpańskiej Barcelonie.
Kod MKOl |
IOP | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1992 Barcelona | ||||||
Chorąży |
brak | |||||
Liczba zawodników |
58 w 54 konkurencjach w 13 dyscyplinach | |||||
|
Drużyna złożona była z pięćdziesięciu ośmiu zawodników: trzydziestu dziewięciu mężczyzn i dziewiętnastu kobiet. Uczestniczyli w 13 dyscyplinach spośród 31 rozgrywanych dyscyplin. Zdobyli oni trzy medale: srebrny i dwa brązowe. Najmłodszy niezależny uczestnik igrzysk miał piętnaście lat i sto trzydzieści cztery dni, a była nim serbska gimnastyczka Majda Milak, zaś najstarszym była również Serbka – lekkoatletka Eszter Poljak, która miała wtedy trzydzieści dziewięć lat i trzysta pięćdziesiąt dni. W skład drużyny weszło sześciu zawodników z Macedonii oraz pięćdziesięciu dwóch z Federalnej Republiki Jugosławii. Wśród sześciorga Macedończyków byli Łazar Popowski i Łazar Miłoewić (kajakarstwo), Elizabeta Pawłowska (lekkoatletyka), Natasza Meszkowska i Kire Filipowski (pływanie) oraz Zoran Szorow (zapasy)[1][2]. Niezależni uczestnicy olimpijscy nie uczestniczyli w ceremonii otwarcia igrzysk[3].
Był to debiut tego typu ekipy na letnich igrzyskach olimpijskich[4]. Najlepszym wynikiem, jaki osiągnęli niezależni uczestnicy olimpijscy na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1992 był srebrny medal, który zdobyła Jasna Šekarić w rywalizacji strzelczyń w konkurencji pistolet pneumatyczny 10 m kobiet[2][5].
W 1912 roku na letnich igrzyskach olimpijskich wystartowała pierwsza reprezentacja kraju z terenów późniejszej Jugosławii - Serbia[6]. Po raz pierwszy Jugosławia wystąpiła na letnich igrzyskach olimpijskich w 1920 roku, odbywających się w Antwerpii[7]. W 1984 XIV Zimowe Igrzyska Olimpijskie odbyły się w Sarajewie[8]. Podczas zimowych igrzysk olimpijskich w 1992 roku reprezentacja Jugosławii składała się ze sportowców z Czarnogóry, Bośni i Hercegowiny oraz z Serbii. Chorwacja i Słowenia, które w czerwcu 1991 roku jednostronnie ogłosiły niepodległość od Jugosławii wystawiły własne reprezentacje[9][10]. Były to ostatnie igrzyska olimpijskie, na których sportowcy reprezentowali Jugosławię[7].
5 kwietnia 1992 suwerenność ogłosiła również Bośnia i Hercegowina[11]. 28 kwietnia 1992 dwie pozostałe republiki (Serbia i Czarnogóra) rozwiązały formalnie Socjalistyczną Federacyjną Republikę Jugosławii, powołując w jej miejsce Federalną Republikę Jugosławii[12].
Podczas igrzysk olimpijskich w 1992 jako niezależni uczestnicy igrzysk olimpijskich startowali sportowcy z Federalnej Republiki Jugosławii i Macedonii, która jednostronnie ogłosiła niepodległość we wrześniu 1991 roku. Macedońscy olimpijczycy nie mogli startować pod własną flagą, ponieważ nie powstał narodowy komitet olimpijski tego kraju[13]. 30 maja 1992 roku Rada Bezpieczeństwa ONZ w rezolucji nr. 757 podjęła decyzję o niedopuszczeniu zespołów reprezentujących Federalną Republikę Jugosławii do rywalizacji na arenie międzynarodowej z powodu wojny w Bośni i Hercegowinie[14]. MKOL zezwolił na udział w igrzyskach sportowcom z FRJ, który wywalczyli kwalifikację olimpijską na pod warunkiem, że nie będą reprezentować Jugosławii nawet nieoficjalnie[15]. Na igrzyskach w Barcelonie jako samodzielne państwo brała udział Bośnia i Hercegowina[16].
W styczniu 1993 został utworzony Macedoński Komitet Olimpijski i od tej pory Macedonia startowała pod własną flagą[17][18]. W 1021. rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ uchwalonej 22 listopada 1995 zdecydowano o zniesieniu większości sankcji nałożonych na Jugosławię, w tym dotyczących występu jugosłowiańskich sportowców na arenie międzynarodowej[19]. Podobne tego typu grupy sportowców brały udział w letnich igrzyskach olimpijskich w 2000, 2012 i 2016 roku jak niezależni sportowcy olimpijscy[20][21]. W 2016 na Letnich Igrzyskach Olimpijskich zadebiutowało Kosowo[22].
Lp. | Sport | Mężczyźni | Kobiety |
---|---|---|---|
1. | Gimnastyka artystyczna | 0 | 2 |
2. | Judo | 3 | 1 |
3. | Kajakarstwo | 5 | 0 |
4. | Kolarstwo | 5 | 0 |
5. | Lekkoatletyka | 6 | 3 |
6. | Pływanie | 2 | 2 |
7. | Pływanie synchroniczne | 0 | 3 |
8. | Strzelectwo | 3 | 5 |
9. | Szermierka | 0 | 1 |
10. | Tenis stołowy | 3 | 2 |
11. | Tenis ziemny | 1 | 0 |
12. | Wioślarstwo | 2 | 0 |
13. | Zapasy | 9 | 0 |
Łącznie | 39 | 19 |
Podczas Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1992 niezależni uczestnicy olimpijscy zdobyli trzy medale, wszystkie w konkurencjach strzeleckich. Był to srebrny medal Jasny Šekarić w konkurencji pistolet pneumatyczny 10 m kobiet, brązowy Aranki Binder w konkurencji karabin pneumatyczny 10 m kobiet oraz brązowy Stevana Pletikosicia w konkurencji karabin małokalibrowy, leżąc 50 m mężczyzn[23].
Do tej pory są to jedyne medale zdobyte przez tego typu drużynę występującą na letnich igrzyskach olimpijskich[4].
Medal | Zawodnik | Dyscyplina | Konkurencja | Data |
---|---|---|---|---|
Srebrny | Jasna Šekarić | Strzelectwo | pistolet pneumatyczny 10 m kobiet | 1 sierpnia |
Brązowy | Aranka Binder | Strzelectwo | karabin pneumatyczny 10 m kobiet | 26 lipca |
Brązowy | Stevan Pletikosić | Strzelectwo | karabin małokalibrowy, leżąc 50 m mężczyzn | 29 lipca |