Niezniszczalność ciał świętych
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Niezniszczalność ciał świętych – istniejące w religii katolickiej i prawosławnej przekonanie, że Boska interwencja pozwala niektórym zmarłym (szczególnie świętym i błogosławionym) uniknąć normalnego procesu rozkładu po śmierci, co jest znakiem ich świętości.
Zjawisko polega na tym, że ciało zmarłego jest wyjątkowo dobrze zachowane długi czas po śmierci i nie można tego wyjaśnić ani okolicznościami zewnętrznymi, ani interwencją człowieka[1]. Zjawisko to może dotyczyć całego ciała lub tylko jego części. W niektórych przypadkach nierozkładające się ciała wydzielały nawet przyjemny zapach, czasem wiele lat po zgonie sączyła się z nich krew lub olej[2]. Często zjawisku temu towarzyszyły inne wydarzenia nadprzyrodzone (np. uzdrowienia, tajemnicze światła)[3].