Nikołaj Kardaszow
radziecki i rosyjski astrofizyk i radioastronom / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Nikołaj Siemionowicz Kardaszow (ros. Никола́й Семёнович Кардашёв; ur. 25 kwietnia 1932 w Moskwie, zm. 3 sierpnia 2019[1]) – radziecki i rosyjski astrofizyk i radioastronom[2], zastępca dyrektora Rosyjskiego Instytutu Badań Kosmicznych przy Rosyjskiej Akademii Nauk.
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
3 sierpnia 2019 | ||
Zawód, zajęcie | |||
Alma Mater | |||
Odznaczenia | |||
|
Kardaszow ukończył studia na Uniwersytecie Moskiewskim w 1955 roku. Doktorat obronił w roku 1962. Jego mentorem był Iosif Szkłowski.
W trakcie badań kwazaru CTA-102 pod kątem oznak technologicznych pozaziemskich cywilizacji sformułował tezę, że we Wszechświecie mogą istnieć cywilizacje wyprzedzające nas o miliony, a nawet miliardy lat. Rezultatem jego pracy była zaproponowana w 1964 roku skala Kardaszowa. W tym samym roku zorganizował w Biurakańskim Obserwatorium Astrofizycznym pierwszą sowiecką konferencję na temat komunikacji z pozaziemską inteligencją[1]. Pochowany na Cmentarzu Trojekurowskim w Moskwie[3].
Był dwukrotnym laureatem Nagrody Państwowej ZSRR (1980 i 1988) i kawalerem Orderu Honoru (2011)[4].