Niszczyciele typu 1911
seria niemieckich niszczycieli z okresu I wojny światowej / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Niszczyciele typu V 1?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Niszczyciele typu 1911 – określenie grupy typów niemieckich niszczycieli z okresu I wojny światowej, należących do trzech serii: V 1, G 7 i S 13, budowanych przez trzy stocznie, określanych też zbiorczo jako typ V 1 od pierwszego z okrętów. 24 z nich służyły w Cesarskiej Marynarce niemieckiej, a dwa w Grecji. Oficjalnie były klasyfikowane jako duże torpedowce. Część służyła także w marynarce niemieckiej w okresie międzywojennym, a po przebudowie jeszcze do zadań pomocniczych podczas II wojny światowej. Ostatni służył w marynarce ZSRR do lat 50.
S 14 w oryginalnej postaci | |||
Kraj budowy | |||
---|---|---|---|
Użytkownicy |
Kaiserliche Marine (24) | ||
Stocznia | |||
Wejście do służby |
1912–1913 | ||
Wycofanie |
1950 | ||
Zbudowane okręty |
26 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność |
projektowa 568–573 t | ||
Długość |
71,1–71,5 m | ||
Szerokość |
7,4–7,6 m | ||
Zanurzenie |
3,1 m | ||
Napęd |
2 turbiny parowe o mocy łącznej 15 700–17 000 KM, 4 kotły parowe, 2 śruby | ||
Prędkość |
32–34 węzły | ||
Zasięg |
1050–1190 Mm przy prędkości 17 węzłów | ||
Załoga |
74 | ||
Uzbrojenie |
2 działa 88 mm | ||
|
Wyporność projektowa okrętów wynosiła około 570 ton, a pełna około 700 ton. Napędzały je turbiny parowe, pozwalające na osiąganie prędkości co najmniej 32 węzłów. Uzbrojenie stanowiły dwie armaty kalibru 88 mm, wymieniane następnie na 105 mm, i cztery wyrzutnie torpedowe.