No-dachi
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
No-dachi (jap. 野太刀) – japońska długa sieczna broń biała, należąca do grupy tzw. mieczy japońskich (nihon-tō). No-dachi był bronią bardzo długą (najczęściej mierzącą ok. 1,4 m), noszoną przez plecy i wykorzystywaną w feudalnej Japonii do walki w polu, od czego zaczerpnął swą nazwę (no to w języku japońskim równina, pole).
Ten artykuł od 2015-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Nazwa no-dachi jest używana zamiennie z ō-dachi. O ile jednak ō-dachi odnosi się do dowolnego typu dużych nihon-tō, to no-dachi – do konkretnego rodzaju o określonym przeznaczeniu.