Northrop X-21
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Northrop X-21 — amerykański eksperymentalny samolot ze skrzydłami o przepływie laminarnym, opracowany przez przedsiębiorstwo Northrop. Konstrukcja samolotu oparta była o konstrukcję samolotu bombowego B-66B. Silniki zamontowane w B-66 pod skrzydłami, przeniesiono do tylnej części kadłuba, by wyeliminować ich oddziaływanie na przepływ powietrza na płatach i zrobić miejsce dla kompresorów powietrza.
Dane podstawowe | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Producent | |||
Typ |
samolot eksperymentalny | ||
Załoga |
5 | ||
Historia | |||
Data oblotu | |||
Liczba egz. |
2 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd |
2 × General Electric J79-GE-13 | ||
Ciąg |
41,9 kN każdy | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość |
28,51 m | ||
Długość |
22,94 m | ||
Wysokość |
7,8 m | ||
Powierzchnia nośna |
116,17 m² | ||
Masa | |||
Własna |
20 783 kg | ||
Startowa |
37 727 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. |
896 km/h | ||
Pułap |
12 957 m | ||
Zasięg |
7697 km | ||
Dane operacyjne | |||
Użytkownicy | |||
NASA | |||
|
Maszyna służyła do badań nad możliwością ingerencji w przepływ powietrza w warstwie granicznej przy skrzydle, w celu zmniejszenia oporu aerodynamicznego płata i poprawienia dzięki temu zasięgu.
W samolocie zastosowano przekonstruowane płaty nośne, które w porównaniu ze standardowymi B-66 miały większą rozpiętość i powierzchnię nośną. Na całej powierzchni nośnej wyfrezowano drobne wyżłobienia, z których w celu poprawy przylegania opływającego strumienia odsysano powietrze.
Załoga składała się z jednego pilota i dwóch inżynierów pokładowych, dwóch dalszych inżynierów znajdowało się w komorze kadłuba, umieszczonej na wysokości skrzydeł.
Pierwszy lot maszyny odbył się 18 kwietnia 1963. Program wstrzymano w 1964 roku.