Nowa Centroprawica
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
| ||
Lider | Angelino Alfano | |
Data założenia | 2013 | |
Data rozwiązania | 2017 | |
Ideologia polityczna | centroprawica |
Nowa Centroprawica[1] (wł. Nuovo Centrodestra, NCD) – włoska centroprawicowa partia polityczna, którą założył wicepremier Angelino Alfano[2].
Historia
Ugrupowanie powstało 15 listopada 2013 z inicjatywy części działaczy Ludu Wolności, którzy sprzeciwiali się koncepcji Silvia Berlusconiego przekształcenia PdL w Forza Italia, a jednocześnie deklarowali się jako zwolennicy koalicyjnego rządu Enrica Letty. Przywódcą tej grupy stał się wicepremier Angelino Alfano, sekretarz generalny PdL, określany jako protegowany i potencjalny następca Silvia Berlusconiego. Do nowej formacji przystąpiła cała piątka ministrów z Ludu Wolności, a także około 60 parlamentarzystów obu izb włoskiego parlamentu[3]. Kilka dni później nowy projekt wsparła siódemka europosłów PdL[4].
Wśród stronników Angelino Alfano znaleźli się m.in. ministrowie Maurizio Lupi, Nunzia De Girolamo, Beatrice Lorenzin i Gaetano Quagliariello, prezydent Kalabrii Giuseppe Scopelliti, były prezydent Lombardii Roberto Formigoni, byli ministrowie Maurizio Sacconi i Carlo Giovanardi, były przewodniczący Senatu Renato Schifani[5].
W 2014 Nowa Centroprawica dołączyła do koalicji tworzącej rząd Matteo Renziego, uzyskując w nim trzy stanowiska ministerialne[6]. W wyborach europejskich w tym samym roku wspólna lista NCD i Unii Centrum otrzymała blisko 4,4% głosów, co przełożyło się na 3 mandaty w PE VIII kadencji[7]. W 2016 partia pozostała koalicjantem Partii Demokratycznej, wprowadzając swoich przedstawicieli do nowo powołanego gabinetu Paola Gentiloniego[8].
18 marca 2017 NCD została rozwiązana. Tego samego dnia jej działacze powołali nowe ugrupowanie pod nazwą Alternativa Popolare[9].
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.