Nowa Gwinea Niemiecka
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Nowa Gwinea Niemiecka (niem. Deutsch-Neuguinea) – niemiecki protektorat istniejący w latach 1884–1914, który obejmował północno-wschodnią część wyspy Nowa Gwinea oraz szereg mniejszych wysp Oceanu Spokojnego. Zajmowała łączną powierzchnię 242 476 km², a zamieszkiwało ją 478,8 tys. osób (1912).
Szybkie fakty Państwo, Siedziba ...
kolonia | |||||
1884–1919 | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Siedziba |
Finschhafen (1885–1891) | ||||
Data powstania | |||||
Data likwidacji | |||||
Powierzchnia |
249 500 | ||||
Populacja • liczba ludności |
| ||||
• gęstość |
2,4 | ||||
Położenie na mapie | |||||
|
Zamknij
Nowa Gwinea Niemiecka obejmowała następujące terytoria:
- Ziemia Cesarza Wilhelma – północno-wschodnia część Nowej Gwinei,
- Archipelag Bismarcka,
- Niemieckie Wyspy Salomona – wyspy Buka i Bougainville,
- Karoliny,
- Palau,
- Mariany (bez Guamu),
- Wyspy Marshalla,
- Nauru.