Obręb ewidencyjny
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Obręb ewidencyjny jest jednostką powierzchniową podziału kraju, wyodrębnioną dla celów ewidencji gruntów i budynków (katastru nieruchomości w Polsce).
|
Ten artykuł wymaga uzupełnienia informacji. |
Obręb ewidencyjny jest częścią jednostki ewidencyjnej[1]. Może dzielić się na pomocnicze jednostki podziału kraju dla celów ewidencji, obejmujące część obrębu ewidencyjnego prezentowanego pod względem kartograficznym na jednym arkuszu mapy ewidencyjnej, zwane arkuszami ewidencyjnymi[2].