Obróbka wibrościerna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
to – obróbka mechaniczna powierzchni niewielkich elementów prowadzona w tumblerach z wsadem tychże detali oraz materiału ściernego lub polerskiego. Stosowana najczęściej w jubilerstwie do polerowania biżuterii metalowej, elementów z tworzyw sztucznych, naturalnych kości i kamieni szlachetnych oraz procesach gratowania i odtłuszczania, a także w ręcznej elaboracji amunicji do czyszczenia uprzednio odstrzelonych łusek.
- Obróbka wibrościerna[1], obróbka wibracyjno-ścierna
- Obróbka rotościerna, obróbka rotacyjno-ścierna, bębnowanie[2]
Wielu autorów traktuje te dwa rodzaje obróbki oddzielnie, jednak ze względu na podobieństwo procesu i zastosowanie oraz użycie identycznych materiałów ściernych (polerskich) logicznym jest uznanie ich za jeden, nazywany z angielskiego Tumbling. Różnicę stanowi jedynie sposób wymuszenia oddziaływania materiału ściernego na obrabiane przedmioty, przez wibracje lub ruch obrotowy pojemnika.
Czas obróbki waha się od kilkunastu minut (srebrne detale jubilerskie w tumblerze bezwładnościowym) do kilku tygodni (kamienie szlachetne w tumblerze wibracyjnym) i zależy od stosowanej metody, materiału ściernego oraz obrabianych przedmiotów. Proces może być stosowany
- na sucho z użyciem past ściernych i odpowiedniego nośnika (mielone kaczany kukurydzy lub łupiny orzecha włoskiego);
- na mokro – najczęściej z dodatkiem płynu wspomagającego lub wodnej zawiesiny ścierniwa – z użyciem żywicznych[3] lub ceramicznych[4] kształtek ściernych albo śrutu[5] ze stali nierdzewnej, kwasoodpornej lub szkła.