Obrona Jasnej Góry (1770–1772)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Oblężenie Jasnej Góry – obrona Jasnej Góry w Częstochowie prowadzona od 10 września 1770 roku do 18 sierpnia 1772 roku w czasie konfederacji barskiej.
Ten artykuł dotyczy oblężenia Jasnej Góry przez wojska rosyjskie podczas konfederacji barskiej. Zobacz też: inne starcia związane z Częstochową. |
konfederacja barska | |||
Kazimierz Pułaski pod Częstochową, akwarela Juliusza Kossaka | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium | |||
Przyczyna |
próba ograniczenia wpływów Rosji na politykę polską | ||
Wynik |
kapitulacja obrońców | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
50°48′45,1″N 19°05′49,3″E |
Kazimierz Pułaski i Michał Walewski podstępem zajęli klasztor 10 września 1770 roku, czyniąc go bazą konfederacką. Generalność mianowała dowódcą Walewskiego, ale rzeczywistą władzę miał Pułaski. Klasztor próbował zdobyć pułkownik Iwan Drewicz (Drewitz), operujący w tym rejonie. Pomocnikami Pułaskiego byli generał major Karol Zawoyski, Filip Radzimiński i przeor Pafnucy Brzeziński.
Pod koniec 1770 roku Pułaski w garnizonie Jasnej Góry miał 300 jazdy i 700 piechoty. Drewicz bez powodzenia próbował zdobyć klasztor od 31 grudnia 1770 do 14 stycznia 1771 roku. Obrona klasztoru przyczyniła się do wzrostu reputacji Pułaskiego.
Jasna Góra ostatecznie została zdobyta przez wrogów konfederacji 18 sierpnia 1772 roku.