Obwód jakucki
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Obwód jakucki (ros. Якутская область) – jednostka administracyjna Imperium Rosyjskiego w Syberii wschodniej, utworzona ukazem Aleksandra I w 1805 przez wyłączenie istniejącego od 1784 obwodu ze składu guberni irkuckiej. Stolicą obwodu był Jakuck. Zlikwidowany w 1920.
obwód | |||
1784–1920 | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Siedziba | |||
Powierzchnia |
3 971 615 km² | ||
Populacja (1897) • liczba ludności |
| ||
• gęstość |
0,07 os./km² | ||
Szczegółowy podział administracyjny | |||
Liczba okręgów |
5 | ||
|
Obwód był położony pomiędzy 54° a 73° szerokości geograficznej północnej i 103° a 171° długości geograficznej wschodniej. Graniczył od północy z Oceanem Arktycznym, na wschodzie i południowym wschodzie z obwodem nadmorskim, na południu z obwodem amurskim, na południowym zachodzie z gubernią irkucką, na zachodzie z gubernią jenisejską.
Powierzchnia obwodu wynosiła w 1897 – 3 971 615 km² (3 489 689 wiorst²), był pierwszą co do powierzchni jednostką administracyjną Imperium. Zajmował 1/3 obszaru Syberii i powierzchnią odpowiadał 2/3 powierzchni Rosji Europejskiej.
Obwód w początkach XX wieku była podzielony na 5 okręgów.