Obłok międzygwiazdowy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Obłok międzygwiazdowy – lokalne zagęszczenia gazu i pyłu w ośrodku międzygwiazdowym, głównym budulcem obłoków jest wodór. W zależności od gęstości i temperatury obłoku wodór może występować w stanie podstawowym (wodór atomowy H.), zjonizowanym (jony H+.) lub cząsteczkowym (H2.). Obłok o małej gęstości nazywany jest pyłem międzygwiazdowym lub po prostu pyłem.
Przykładem obłoku międzygwiazdowego jest ciało niebieskie o nazwie NGC 604. W obłoku tym istnieje ok. 200 rodzących się gwiazd. Gwiazdy te wysyłają promieniowanie ultrafioletowe, które wybija elektrony z atomów, powodując charakterystyczne świecenie mgławicy.