Ochrona in situ
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ochrona in situ (łac. in situ – na miejscu) – ochrona gatunku chronionego, realizowana w jego naturalnym środowisku życia przez zachowanie niezmienionych warunków środowiskowych oraz zaniechanie pozyskiwania osobników tego gatunku lub dostosowanie rozmiarów i metod pozyskiwania do możliwości ich reprodukcji. Ochronie in situ służą przede wszystkim rezerwaty i parki narodowe.
Ten artykuł dotyczy ochrony in situ. Zobacz też: inne zastosowania pojęcia in situ. |