Okręty podwodne projektu 670
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Okręty podwodne projektu 670 (typu Skat / Skat-M, kod NATO: Charlie) – radzieckie atomowe okręty podwodne przeznaczone do zwalczania lotniskowcowych grup uderzeniowych, pierwsze okręty w siłach Marynarki Wojennej ZSRR zdolne do podwodnego odpalania manewrujących pocisków przeciwokrętowych.
Kraj budowy | |||
---|---|---|---|
Użytkownicy | |||
Stocznia | |||
Wejście do służby | |||
Zbudowane okręty |
17 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność |
Nawodna: | ||
Długość |
94 m (Charlie I) | ||
Napęd |
Reaktor jądrowy VM-4 typu PWR (chłodzony wodą), wytwarzający parę dla turbiny parowej o mocy 20000 KM, napędzającej 5-łopatową śrubę | ||
Prędkość |
Na powierzchni: 16 węzłów | ||
Załoga |
Około 100 | ||
Uzbrojenie |
8 pocisków P-70 (Charlie I) lub P-120 (Charlie II) | ||
|
Okręty tego typu produkowane były w dwóch wersjach:
- 670 Skat (Charlie I)
- 670M Skat-M (Charlie II)