Okupacja krajów bałtyckich
okres w historii krajów bałtyckich pomiędzy 1940 a 1991 rokiem / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Okupacja krajów bałtyckich?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Okupacja krajów bałtyckich – okres w historii krajów bałtyckich pomiędzy 1940 a 1991 rokiem, kiedy te trzy państwa były anektowane przez ZSRR (1940–1941 i ponownie 1944–1991) oraz okupowane przez III Rzeszę (1941–1944) w czasie II wojny światowej, do rozpadu Związku Radzieckiego.
Kraje bałtyckie (Republika Litewska, Republika Łotewska, Republika Estońska) zostały anektowane (jako republiki radzieckie) przez ZSRR w czerwcu 1940 w konsekwencji postanowień paktu Ribbentrop–Mołotow. W sierpniu 1941 kraje te trafiły pod okupację III Rzeszy na skutek sukcesów Operacji „Barbarossa”, natomiast w latach 1944–45 stały się ponownie częściami ZSRR.
O ile termin „okupacja niemiecka” nie wywołuje kontrowersji, Rosja odmawia uznania terminu „okupacja” w stosunku do zajęcia terytoriów suwerennych krajów bałtyckich w 1940 roku i następnego stworzenia bałtyckich republik radzieckich: Litewskiej, Łotewskiej i Estońskiej. Należy zaznaczyć, że sformułowanie „okupacja” w tym kontekście jest potoczne, gdyż z punktu widzenia prawa międzynarodowego kraje te nie były przedmiotem okupacji wojennej ani pokojowej, lecz stały się przedmiotem agresji w celu utworzenia marionetkowych państw, a następnie ich aneksji pod pozorami legalności.
Wojska rosyjskie w 1993 roku opuściły Litwę, a w 1994 Estonię. W następstwie porozumienia z Łotwą, Rosja wycofała swoje wojska z tego kraju, ale nadal używała radaru w Skrundzie–1. Trwało to do 1995, kiedy obiekt wyburzono. Ostatnie oddziały rosyjskie stacjonujące w Skrundzie–1 opuściły Łotwę dopiero w 1999 roku.