Ole Gunnar Fidjestøl
norweski skoczek narciarski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Ole Gunnar Fidjestøl?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Ole Gunnar Fidjestøl (ur. 21 marca 1960 w Kristiansand) – norweski skoczek narciarski, brązowy medalista olimpijski, dwukrotny srebrny medalista mistrzostw świata, mistrz świata w lotach narciarskich, trzykrotny zdobywca Pucharu Świata w lotach oraz Pucharu KOP.
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
Åmot Idrettsforening | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
188 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ |
2 marca 1980, Vikersund | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
13 marca 1983, Oslo | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
30 grudnia 1983, Oberstdorf | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze zwycięstwo w PŚ |
23 lutego 1985, Harrachov | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
W Pucharze Świata w skokach narciarskich zadebiutował 2 marca 1980 w Vikersund, gdzie zajął 33. miejsce. 13 marca 1983 po raz pierwszy zdobył punkty PŚ, plasując się na 4. miejscu w Oslo. Dwa tygodnie później, na Velikance w Planicy zajął 13. miejsce, co w efekcie dało mu 42. miejsce w klasyfikacji generalnej sezonu 1982/1983. Pierwszy raz na podium stanął 30 grudnia 1983 w Oberstdorfie, gdzie był trzeci. Następnie zajmował ósme miejsce w Garmisch-Partenkirchen, piąte w Innsbrucku oraz szesnaste w Bischofshofen, co pozwoliło mu zająć piąte miejsce w klasyfikacji końcowej 32. edycji Turnieju Czterech Skoczni. W klasyfikacji generalnej sezonu 1983/1984 zajął ostatecznie 22. miejsce. Na mistrzostwach świata w Engelbergu i Rovaniemi w 1984 wspólnie z Ole Christianem Eidhammerem, Vegardem Opaasem i Perem Bergerudem zajął szóste miejsce w konkursie drużynowym. W tym samym roku odbyły się także igrzyska olimpijskie w Sarajewie, gdzie zajął 31. miejsce na dużej skoczni.
Swoje pierwsze zwycięstwo odniósł 23 lutego 1985 na Čertaku w Harrachovie. W całym sezonie 1984/1985 jeszcze trzykrotnie znalazł się w czołowej dziesiątce zawodów, jednak na podium już nie stanął; w klasyfikacji końcowej zajął 16. miejsce. Nie wziął udziału w mistrzostwach świata w Seefeld w 1985 roku, natomiast wystartował na mistrzostwach świata w lotach w Planicy, gdzie zajął 10. miejsce.
W 1986 zajął 23. miejsce na mistrzostwach świata w lotach w Tauplitz. Podczas mistrzostw świata w Oberstdorfie w 1987 wraz z Hroarem Stjernenem, Ole Christianem Eidhammerem i Vegardem Opaasem zdobył srebrny medal w konkursie drużynowym. Indywidualnie zajmował 24. miejsce na dużej skoczni oraz siedemnaste na normalnym obiekcie. W całym sezonie 1986/1987 trzykrotnie stawał na podium, raz wygrał i dwa razy był drugi. Dało mu to ósme miejsce w klasyfikacji generalnej PŚ w skokach oraz ponownie pierwsze w PŚ w lotach. Ponadto po raz pierwszy w karierze zdobył Puchar KOP.
Kolejny sukces osiągnął na igrzyskach olimpijskich w Calgary, gdzie razem z Ole Christianem Eidhammerem, Jonem Inge Kjørumem i Erikiem Johnsenem wywalczył brązowy medal w konkursie drużynowym. Na tych samych igrzyskach zajął także 22. miejsce w konkursie indywidualnym na normalnej skoczni. Miesiąc później zwyciężył na mistrzostwach świata w lotach w Oberstdorfie, bezpośrednio wyprzedzając Primoža Ulagę oraz Mattiego Nykänena. Kilka dni później był drugi na skoczni Holmenkollbakken, co było jego jedynym podium w tym sezonie. W klasyfikacji generalnej zajął dziewiąte miejsce, po raz drugi zdobył Puchar KOP.
Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1988/1989, kiedy to zajął czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej PŚ w skokach, pierwsze w nieoficjalnej klasyfikacji PŚ w lotach i po raz trzeci z rzędu zdobył Puchar KOP. W większości konkursów plasował się w pierwszej dziesiątce, odniósł też dwa ostatnie zwycięstwa w karierze: 21 stycznia 1989 w Oberhofie i 19 marca 1989 w Harrachovie. Na mistrzostwach świata w Lahti był dziewiąty na dużej skoczni, ale na normalnym obiekcie zajął dopiero 41. miejsce. Ponadto w konkursie drużynowym Norwegowie w składzie: Magne Johansen, Clas-Brede Bråthen, Ole Gunnar Fidjestøl i Jon Inge Kjørum obrobili tytuł wicemistrzów świata wywalczony dwa lata wcześniej.
Ostatni raz na podium Fidjestøl stanął 17 stycznia 1990 w Zakopanem, gdzie wyprzedzili go tylko Jens Weißflog i Andreas Felder. Na mistrzostwach świata w lotach w Vikersund w 1990 zajął piąte miejsce, tracąc do pozycji medalowej niecałe 10 punktów. W klasyfikacji generalnej sezonu 1989/1990 zajął 16. miejsce. Ostatnią dużą imprezą w jego karierze były mistrzostwa świata w lotach w Harrachovie w 1992, gdzie zajął 12. miejsce. Niedługo potem, w marcu 1992 postanowił zakończyć karierę.
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurs | Wynik | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
31. | 18 lutego | 1984 | Sarajewo | Skocznia duża indywidualnie | 164,0 pkt | 67,2 pkt | Matti Nykänen |
22. | 14 lutego | 1988 | Calgary | Skocznia normalna indywidualnie | 184,4 pkt | 44,7 pkt | Matti Nykänen |
3. | 24 lutego | 1988 | Calgary | Skocznia duża drużynowo[1] | 596,1 pkt | 38,3 pkt | Finlandia |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurs | Wynik | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
6. | 26 lutego | 1984 | Engelberg | Skocznia duża drużynowo[2] | 516,2 pkt | 102,1 pkt | Finlandia |
24. | 15 lutego | 1987 | Oberstdorf | Skocznia duża indywidualnie | 186,7 pkt | 29,3 pkt | Andreas Felder |
2. | 17 lutego | 1987 | Oberstdorf | Skocznia duża drużynowo[3] | 598,0 pkt | 36,1 pkt | Finlandia |
17. | 20 lutego | 1987 | Oberstdorf | Skocznia normalna indywidualnie | 204,7 pkt | 19,7 pkt | Jiří Parma |
9. | 20 lutego | 1989 | Lahti | Skocznia duża indywidualnie | 185,5 pkt | 33,0 pkt | Jari Puikkonen |
2. | 22 lutego | 1989 | Lahti | Skocznia duża drużynowo[4] | 626,0 pkt | 19,0 pkt | Finlandia |
41. | 26 lutego | 1989 | Lahti | Skocznia normalna indywidualnie | 86,5 pkt | 28,0 pkt | Jens Weißflog |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurs | Wynik | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
10. | 17 marca | 1985 | Planica | Loty indywidualnie | 496,5 pkt | 84,0 pkt | Matti Nykänen |
23. | 9 marca | 1986 | Tauplitz | Loty indywidualnie | 581,0 pkt | 164,0 pkt | Andreas Felder |
1. | 13 marca | 1988 | Oberstdorf | Loty indywidualnie | 364,0 pkt | - | |
5. | 25 lutego | 1990 | Vikersund | Loty indywidualnie | 340,0 pkt | 17,7 pkt | Dieter Thoma |
12. | 22 marca | 1992 | Harrachov | Loty indywidualnie | 307,5 pkt | 85,0 pkt | Noriaki Kasai |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurs | Wynik | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
27. | 12 marca | 1978 | Murau | Skocznia normalna indywidualnie | 156,8 pkt | 58,2 pkt | Alfred Lengauer |