Orawska Półgóra
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Orawska Półgóra[6], dawniej Połhora[7] (słow. Oravská Polhora, do 1948 Polhora, węg. Polhora, Árvafüred, w latach 1882–1888 także Árvapolhora, łac. Pagus Polgora) – wieś (obec) na Słowacji, w kraju żylińskim, w powiecie Namiestów, najdalej na północ wysunięta miejscowość kraju. Geograficznie i historycznie należy do Orawy.
Drewniana zabudowa i nowy kościół | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Kraj | |||
Powiat | |||
Starosta |
Michal Strnál[1] | ||
Powierzchnia |
84,52[2] km² | ||
Wysokość |
686[3] m n.p.m. | ||
Populacja (2023) • liczba ludności • gęstość |
|||
Nr kierunkowy |
+421 43[3] | ||
Kod pocztowy |
029 47[3] | ||
Tablice rejestracyjne |
NO | ||
49°31′N 19°27′E | |||
| |||
Strona internetowa |
Miejscowość słynie z tradycyjnego rzeźbiarstwa ludowego – znajdują się w niej liczne, góralskie chaty.
Z uzdrowiska Słona Woda (Slaná Voda, przebywał tutaj często znany słowacki poeta Pavol Hviezdoslav) biegnie najstarszy szlak turystyczny na szczyt Babiej Góry i jeden z najstarszych w Beskidach Zachodnich. Źródło w Słonej Wodzie było znane już w średniowieczu, a w 1550 r. znalazło się na mapie Górnej Orawy (była to też pierwsza wzmianka o miejscowości).
W pobliżu wioski na przełęczy Glinne funkcjonowało w latach 1995-2007 drogowe przejście graniczne Oravská Polhora-Korbielów oraz turystyczne od 1997 r. Oravská Polhora-Zawoja-Czatoża, Oravská Polhora-Przywarówka i od 2006 r. Oravská Polhora-Moczarki, zlikwidowane po przystąpieniu Słowacji do Układu z Schengen.
Według spisu z 2001 r., niemal wszyscy mieszkańcy wsi to Słowacy – taką narodowość zadeklarowało 99,23% osób. 0,26% osób określiło się jako Czesi, a 0,09% Polacy[8].