Ostatnia kwadra
faza Księżyca, w której połowa tarczy jest oświetlona po pełni / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ostatnia kwadra (również: trzecia kwadra[1]) – w astronomii, faza Księżyca, w której Ziemia, Księżyc i Słońce tworzą ze sobą kąt prosty a Księżyc w tym czasie zbliża się do nowiu. W tym momencie, dla obserwatorów na Ziemi widoczna jest jako oświetlona tylko zachodnia[uwaga 1] część widocznej strony Księżyca. Podczas kwadr Słońce oświetla część powierzchni Księżyca zwróconą w stronę Ziemi[uwaga 2] pod małym kątem, więc jego formy morfologiczne w tym obszarze są wówczas bardzo dobrze widoczne. Najlepsze warunki do obserwacji tych struktur są przy granicy między oświetloną i nieoświetloną częścią Księżyca (terminator)[2]. Faza ta ma miejsce 21 dnia czterotygodniowego cyklu. Cień, zasłaniający prawą połowę księżycowej tarczy, będzie się teraz przesuwał w lewo i po siedmiu dniach Księżyc znajdzie się w nowiu[3].
Podczas ostatniej kwadry (oraz pierwszej) amplituda pływów morskich jest obniżona i określane są one jako pływy kwadraturowe[2].