Pałac Branickich w Białymstoku
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pałac Branickich w Białymstoku (dawniej także: Pałac Pracy[2]) – zabytkowy[3] pałac w Białymstoku, jedna z najlepiej zachowanych rezydencji magnackich epoki saskiej na ziemiach dawnej Rzeczypospolitej w stylu późnobarokowym określany mianem „Wersalu Podlasia”, „Wersalem Północy”, a także „Polskim Wersalem”[4]. Początki pałacu sięgają XVI wieku. Murowany zamek w stylu gotycko-renesansowym został zbudowany przez królewskiego architekta Hioba Bretfusa, znanego z budowy Zamku Dolnego w Wilnie, dworu królewskiego w Knyszynie, oraz modernizacji i rozbudowy Starego Zamku w Kamieńcu Podolskim czy zamku w Tykocinie. Kompletnie przebudowany w stylu późnobarokowym przez trzech architektów: Tylmana z Gameren, Jana Zygmunta Deybela i Jakuba Fontanę. Pałac został zniszczony w 1944, odbudowany w latach 1946–1960. Od końca II wojny światowej mieściła się w nim Akademia Medyczna, obecnie Uniwersytet Medyczny w Białymstoku.
nr rej. A-252 z 1 grudnia 1958[1] | |||
Pałac Branickich od strony ogrodu | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Miejscowość | |||
Typ budynku | |||
Styl architektoniczny |
późny barok | ||
Architekt | |||
Ważniejsze przebudowy |
1691-1697, 1728-1752 | ||
Zniszczono |
1944 | ||
Odbudowano |
1946-1960 | ||
Pierwszy właściciel | |||
Kolejni właściciele | |||
Obecny właściciel | |||
53°07′50,01″N 23°09′53,94″E | |||
|