Pałeczki Auera
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pałeczki Auera (ang. Auer rods) – twory znajdywane w cytoplazmie blastów ostrej białaczki mieloblastycznej. Są patognomoniczne dla tego nowotworu. Widoczne są w barwieniu metodą Pappenheima jako cienkie, azurochłonne pałeczki. Przypuszczalnie są ziarnistościami lizosomalnymi zawierającymi peroksydazę i fosfatazę kwaśną. Zostały opisane przez amerykańskiego fizjologa Johna Auera (1875-1948) w 1906 roku.
Nie występują nigdy w limfoblastach i służą do diagnostyki różnicowej ostrych białaczek granulocytarnych i limfoblastycznych.