Shu (okres Zhou)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Shu (chiń. 古蜀; pinyin Gǔ Shǔ) – państwo w dawnych Chinach. Założone przed XI w. p.n.e., zajmowało środkową i północno-zachodnią część dzisiejszej prowincji Syczuan, a swoją stolicę miało w dzisiejszym Chengdu. Zwane też „starożytne Shu” (chiń. upr. 古蜀; pinyin gǔ shǔ), by odróżnić je od państwa Shu Han z okresu Trzech Królestw.
Stolica | |
---|---|
Ustrój polityczny | |
Typ państwa | |
Data powstania |
przed XI w. p.n.e. |
Shu, położone na obrzeżach świata chińskiego, uważane było za obszar półbarbarzyński, aż do odkrycia w Sanxingdui pozostałości bardzo wysoko rozwiniętej cywilizacji epoki brązu (kultura Sanxingdui), równoczesnej i mającej nieco wspólnych cech z kulturą dynastii Shang, ale z nią nietożsamej i bardzo oryginalnej. Znaleziska te dowodzą wysokiego poziomu rozwoju ludów zamieszkujących równinę Chengdu jeszcze przez okresem Zhou.
Nazwa „Shu” pojawiła się w XI w., kiedy to państwo to wsparło Zhou w ich walce z Shangami, jako jeden z ośmiu ludów koalicji Zhou w bitwie pod Muye[1]. Znaleziska w Yueliangwan potwierdzają zbliżenie kultury Shu i Zhou[2], ale później związki z Zhou osłabły i Shu praktycznie zniknęło ze źródeł pisanych, choć wykopaliska potwierdzają istnienie zamożnej i rozwiniętej kultury na równinie Chengdu; izolowane przez góry Qin Ling, państwo Shu rozwijało się niezależnie. W VIII w. p.n.e. ze względu na przesunięcie się ośrodka cywilizacji Zhou na wschód, sąsiadem Shu od północy zostało Qin, ale brak źródeł na jakiekolwiek ich kontakty przez cały okres Wiosen i Jesieni[3]. W VII w. Bieling pochodzący z Chu miał założyć, liczącą 12 generacji, dynastię Kaiming, ale jest ona znana jedynie z legend[3].
W okresie Królestw Walczących Shu weszło w kontakt z Chu za pośrednictwem Ba; ekspansja Chu w V w. zepchnęła Ba na zachód i doprowadziła do powstania mieszanej kultury Ba-Shu. W tym też okresie królowie Shu nawiązali kontakty z Qin[4].