Pancerniki typu Queen Elizabeth
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pancerniki typu Queen Elizabeth – seria pięciu okrętów Royal Navy, generacji drednotów, określanych też jako superdrednoty. Prototypowy okręt otrzymał imię królowej Elżbiety I. W porównaniu do swoich poprzedników typu Iron Duke miały większą siłę ognia, grubszy pancerz i wyższą prędkość. Także w porównaniu z okrętami niemieckimi (typem König) były lepszymi okrętami. Jedynie typ Bayern miał porównywalne parametry, jednak ze względu na kotły opalane węglem, a nie ropą, były o 2 węzły wolniejsze. Pancerniki typu Queen Elizabeth są uważane także za pierwsze okręty określane jako szybkie pancerniki. Okręty te jako pierwsze pancerniki na świecie były uzbrojone w działa kalibru 381 mm (15 cali) o długości luf 42 kalibry. Pancerniki typu Queen Elizabeth czasami są opisywane jako konstrukcja dorównująca przełomowością HMS „Dreadnought”, ponieważ rozwiązania użyte przy ich budowie zostały użyte podczas projektowania kolejnych typów pancerników.
HMS „Barham”, „Malaya” i „Argus” podczas manewrów floty brytyjskiej w pobliżu Balearów w poźnych latach 20. | |||
Kraj budowy | |||
---|---|---|---|
Użytkownicy | |||
Zbudowane okręty |
5 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność |
standardowa: 27 500 ton | ||
Długość |
197 m | ||
Szerokość |
27,6 m | ||
Zanurzenie |
9,2 m | ||
Napęd |
turbiny parowe, 24 kotły, 4 wały o mocy łącznej 75 000 koni parowych | ||
Prędkość |
25 węzłów | ||
Zasięg |
5000 mil morskich przy prędkości 12 węzłów | ||
Załoga |
950–1300 oficerów i marynarzy | ||
Uzbrojenie |
8 dział kalibru 381 mm (układ 4xII) | ||
|