Paramahansa (tytuł)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Paramahansa (dewanagari परमहंस trl. pāramahaṃsa, tłum. najwyższy łabędź) – tytuł hinduistyczny, stosowany wobec wysoce zrealizowanych mistrzów (guru). Najwyższy łabędź – to osoba przemierzająca świat bez pragnień i lgnięcia do jego pokus, posiadająca moc rozróżniania ułudy od prawdy i niepodlegająca parom przeciwieństw[1].
Tytuł taki mógł otrzymać mnich wędrowny (oraz sannjasin) z tradycji zakonnej Śankraćarji, po dwunastu latach od święceń. Wtedy jako paramahansa osiadał w klasztorze, rezygnując z wędrownego trybu życia a rozpoczynając służbę wiernym jako guru[2].