Park Narodowy Ziemi Ognistej
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Park Narodowy Ziemi Ognistej (hiszp. Parque Nacional de Tierra del Fuego) – park narodowy w Argentynie. Został założony w 1960 r. na obszarze prowincji Ziemia Ognista. Zajmuje powierzchnię 63 tys. hektarów[1] i jest położony wzdłuż granicy z Chile.
park narodowy | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Położenie |
prowincja Ziemia Ognista, Antarktyda i Wyspy Południowego Atlantyku | ||
Data utworzenia |
15 października 1960 | ||
Powierzchnia |
630 km² | ||
Ochrona |
kategoria IUCN – II (park narodowy) | ||
54°50′S 68°30′W | |||
| |||
Strona internetowa |
Park miał objąć ochroną południowe lasy wilgotne typu lenga oraz wiecznie zielone formacje typu coihue. Występują w nim typowe krajobrazy lodowcowe, górzyste z głębokimi dolinami wypełnionymi rzekami i jeziorami do których należą dwa największe: Fagnano i Roca, klifowe wybrzeża i małe plaże, na których odnalazły dla siebie idealne warunki gatunki ptaków nadbrzeżnych. Występują tu także torfowiska, andyjski step oraz łąki z charakterystycznymi, kwitnącymi wiosną orchideami. Jest to najliczniej odwiedzany park na Ziemi Ognistej. W 2004 roku odwiedziło go prawie 158 tysięcy osób, a od stycznia do marca 2005 prawie 167 tysięcy osób[2].