Storting
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Storting (norw. Stortinget) – jednoizbowy parlament Królestwa Norwegii. Najwyższy organ władzy politycznej w Norwegii, ma władzę ustawodawczą oraz sprawuje kontrolę nad rządem. Wybierany co 4 lata, liczy 169 posłów (do 2005 r. – 165). W ciągu trwania kadencji Storting nie może zostać rozwiązany. Storting jest jednoizbowy. Jednak do 2009 r. na pierwszym posiedzeniu posłowie dzielili się na dwie grupy, pracujące nad projektami ustaw osobno. Były to Lagting (1/4 posłów) oraz Odelsting (3/4 posłów). Podział izby na dwie części został zniesiony 20 lutego 2007[1]. Mandaty przydzielane są według systemu proporcjonalnego.
Ten artykuł wymaga modyfikacji na podstawie najświeższych informacji. |
Państwo | |
---|---|
Rodzaj | |
Rok założenia |
1814 |
Kierownictwo | |
Przewodniczący Stortingu | |
Wiceprzewodniczący Stortingu |
|
Struktura | |
Liczba członków |
169 |
Stowarzyszenia polityczne |
Koalicja rządząca Opozycja |
Ordynacja | |
Ostatnie wybory | |
Siedziba | |
Budynek Parlamentu Oslo | |
Strona internetowa |
Norwegia
Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Norwegii Ustrój polityczny
Konstytucja
Władza ustawodawcza
Monarcha
Władza wykonawcza
Władza sądownicza
Kontrola państwowa
Finanse
Samorząd terytorialny
Partie polityczne
Polityka zagraniczna
|