Parsek
jednostka odległości używana w astronomii / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Parsek – jednostka odległości używana w astronomii. Jest to odległość, dla której kąt paralaksy (równy połowie kąta całkowitej rocznej zmiany) położenia Ziemi widzianej prostopadle do płaszczyzny orbity wynosi 1 sekundę łuku. Parsek można równoważnie opisać jako odległość, z jakiej połowa wielkiej osi orbity ziemskiej (czyli 1 au) jest widoczna jako łuk (na firmamencie obserwującego) o długości 1 sekundy kątowej.
Słowo parsek zostało wprowadzone przez Herberta Turnera w XIX wieku jako zbitka pierwszych sylab słów paralaksa i sekunda. Parsek oznacza się skrótem pc, dawniej ps[1][2].
W przeliczeniu na inne jednostki:
- 1 pc ≈ 3,2616 roku świetlnego ≈ 206265 jednostek astronomicznych ≈ 3,086×1016 m
Odległość wyrażona w parsekach jest odwrotnością paralaksy heliocentrycznej danego obiektu wyrażonej w sekundach łuku[3].
Często stosowane jednostki pochodne to
- w astronomii galaktycznej:
- miliparsek (mpc) = 10–3 pc
- kiloparsek (kpc) = 103 pc
- w astronomii pozagalaktycznej i kosmologii:
- megaparsek (Mpc) = 106 pc
- gigaparsek (Gpc) = 109 pc