Paul Lazarsfeld
amerykański socjolog / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Paul Lazarsfeld?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Paul Felix Lazarsfeld (ur. 13 lutego 1901 w Wiedniu, zm. 30 sierpnia 1976 w Nowym Jorku) – amerykański socjolog austriackiego pochodzenia. Zajmował się metodologią nauk społecznych. Autor ogromnej liczby rozpraw naukowych. Przedstawiciel neopozytywizmu w socjologii. Od 1933 roku zamieszkały w Stanach Zjednoczonych. Profesor Columbia University. W 1962 roku pełnił obowiązki przewodniczącego Amerykańskiego Stowarzyszenia Socjologicznego. Uznawany za jednego z najwybitniejszych amerykańskich socjologów XX wieku. Jego prace miały wpływ na powstanie teorii odpowiedzi na pozycje testowe, a więc psychometrycznego modelu testu będącego alternatywą dla klasycznej teorii testów psychologicznych.[1]
W młodości interesował się naukami ścisłymi. W 1925 roku Lazarsfeld uzyskał doktorat z matematyki na Uniwersytecie Wiedeńskim. W rozprawie doktorskiej zastosował on teorię grawitacji Einsteina do ruchu Merkurego[2].
Był współredaktorem (razem z Morrisem Rosenbergiem) antologii The Language of Social Research. A Reader in the Methodology of Social Research (1955).
Podobnie jak filozofowie ze szkoły frankfurckiej, w 1935 roku został zmuszony udać się na amerykańskie wygnanie. Lazarsfelda i filozofów szkoły frankfurckiej łączy także to, że "żywi przekonania, które prowadzą go do podania w wątpliwość potocznych założeń o mediach, a także odnoszących się do nich obiegowych metod refleksji"[3]. Dodatkowo na jego poglądy oraz badania miała wpływ przynależność do Koła Wiedeńskiego, które doprowadziło do zrodzenia pozytywizmu logicznego. Lazarsfeld uznawał także wpływ takich osób jak: Ernst Mach, Henri Poincaré oraz Albert Einstein. Jego przywiązanie do pozytywizmu doprowadziło do zbierania informacji oraz analizy zachowań, które uważał za istotniejsze, niż tylko kwestie do poruszania w spekulacyjnych debatach. Działalność naukowa polega na porządkowaniu prawd z doświadczenia, co jest bardzo istotne w odniesieniu do kwestii mediów, które są mało udokumentowane. Każde pojęcie formułujące dane kwestie może być kodowane i tłumaczone za pomocą wskaźników matematycznych. Te dyskusje pobudziły Lazarsfelda "do wejścia w projekty ilościowej analizy programów dostarczanych przez przemysł"[3]. To także pozwala mu na wkład w metodologię socjologii mediów.