Pawło Połubotok
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pawło Połubotok, Paweł Połubotok[1] (ukr. Павло Леонтійович Полуботок) (ur. ok. 1660, zm. 29 grudnia 1724) – hetman nakaźny w Naddnieprzu w latach 1722–1724 po śmierci hetmana Iwana Skoropadskiego, pułkownik czernihowski. Walczył o niezależność ziem ukraińskich, o ograniczenie władzy carskiej i przeciwko niszczeniu resztek kozackiej niezależności na Ukrainie Lewobrzeżnej[2][3].
W 1706 został mianowany, podobnie jak ojciec, pułkownikiem czernihowskim; nie poparł powstania Mazepy. W 1708 na radzie w Głuchowie zaproponowano jego kandydaturę na stanowisko hetmana, ale Piotr I nie zatwierdził wówczas tego wyboru.