Pioneer 10
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pioneer 10 – bezzałogowa sonda kosmiczna NASA wyniesiona 3 marca 1972 roku z przylądka Canaveral na Florydzie, z zespołu startowego nr 36, przy użyciu rakiety nośnej Atlas Centaur. Pierwszy próbnik badający Jowisza i pierwszy, który miał przebyć pas planetoid (wszedł w pas planetoid 15 lipca 1972). 3 grudnia 1973 roku przeleciała w odległości 130 354 km od Jowisza. Pioneer 10 przekazał na Ziemię 300 zdjęć planety, odkrył pasy radiacyjne i przekazał szczegóły na temat magnetosfery Jowisza. Sondę wykorzystano także do dokładniejszego wyznaczenia masy Jowisza i jego czterech księżyców galileuszowych. Pioneer 10 był pierwszą sondą, która przeleciała przez pas planetoid, dowodząc, że jest to bezpieczne. Wyniki badań magnetosfery Jowisza spowodowały przeprojektowanie sond Voyager 1 i 2, tak by pasy radiacyjne planety nie uszkodziły aparatury obu sond. Pioneer 10 stał się też pierwszą sondą, która osiągnęła prędkość ucieczki z Układu Słonecznego (tzw. trzecią prędkość kosmiczną).
Inne nazwy |
Pioneer F | ||
---|---|---|---|
Zaangażowani | |||
Indeks COSPAR |
1972-012A | ||
Indeks NORAD |
05860 | ||
Rakieta nośna |
Atlas/Centaur/TE364-4 | ||
Miejsce startu | |||
Cel misji | |||
Orbita (docelowa, początkowa) | |||
Czas trwania | |||
Początek misji |
3 marca 1972 (01:49:04 UTC) | ||
Koniec misji |
23 stycznia 2003 | ||
Wymiary | |||
Masa całkowita |
258 kg | ||
Masa aparatury naukowej |
30 kg | ||
|